Co mogło łączyć włoskiego faszystę, angielskiego powieściopisarza i oficera armii alianckiej?
Istnienie? Oświecenie? Samobójstwo?
Zadając to pytanie, przede wszystkim pod uwagę należy brać kontekst historyczny, z którego, niczym z 'łona' mahajanistycznej shunjaty, wyłania się niezwykle intrygująca i pełna kontrowersji historia 'przeszczepu' dharmy ze Wschodu na Zachód. Tragiczne przesilenie zachodniej cywilizacji podczas kolizji imperialnych dążeń w trakcie I wojny światowej, przyczynia się do bezprecedensowego w historii zachwiania fundamentów europejskiej tożsamości. Wielu doświadczywszy tragicznych konsekwencji triumfu zła siejącego spustoszenie przy pomocy militarnych narzędzi, stworzonych przy pomocy geniuszu zachodniej myśli, lekarstwa pozwalającego wyleczyć niemogącą zagoić się ranę, szuka wewnątrz siebie. Czy to przy pomocy sztuki, ideologicznego doktrynerstwa, odwoływania się do mitycznej Tradycji, narkotyków, czy wreszcie Dharmy. Tumult tych poszukiwań jednych wynosi na szczyty, innych zaś 'wyrzuca' poza nawias, gdzie próbują zachować równowagę krocząc po „ostrzu brzytwy”. Te niespokojne duchy nie pozwalają jednak ulotnić się, tym często toksycznym oparom wydobywającym się z ich poturbowanych istnień – zostawiają po sobie ślady w postaci pism, które jednocześnie zapładniają na wzajem umysły bohaterów tej konkretnej historii, jaki i formują się w coś, co przypomina swym działaniem zwierciadło. Czytając Istnienie, oświecenie i samobójstwo, można się w tym zwierciadle przejrzeć i być może, zrewidować pewne nieświadome kalki, którymi posługujemy się przyswajając sobie Dharmę na Zachodzie.
Dylemat Nanaviry Thery
Moderatorzy: kunzang, Har-Dao, iwanxxx