Ścieżki

[Alojzy]

Wiadomo że buddyzm nie jest religią jednolitą. Czy moglibyście mi przybliżyć jak jest podzielony, jakie są ścieżki, co oferuje każda z nich i która z nich jest dla kogo najlepsza?

[Nezz]

Wiadomo że buddyzm nie jest religią jednolitą. Czy moglibyście mi przybliżyć jak jest podzielony, jakie są ścieżki, co oferuje każda z nich i która z nich jest dla kogo najlepsza?

www.google.pl => tutaj znajdziesz wszystko czego potrzebujesz, nikt Ci nie napisze która ścieżka jest dla kogo najlepsza, bo tego się nie da powiedzieć, sam musisz zadecydować, która Ci najbardziej odpowiada.
A poza tym, przejrzyj stare posty na forum, napewno podobne tematy były już omawiane.

Podział masz generalnie taki:
1) Hinajana (obecnie chyba dziala tylko Therawada)
2) Mahajana (m.in. zen, jodo shinshu)
3) Tantrayana (wadżrajana)

[piotr]

Witajcie,

www.google.pl => tutaj znajdziesz wszystko czego potrzebujesz

Nezz jeśli to żart to dobry. Jeśli nie, to tak jakbyś zaprowadził Alojzego do biblioteki narodowej i powiedział: "tu masz wszystko czego potrzebujesz, znajdź sobie która książka jest najlepsza."

Podział masz generalnie taki:
1) Hinajana (obecnie chyba dziala tylko Therawada)
2) Mahajana (m.in. zen, jodo shinshu)
3) Tantrayana (wadżrajana)

To użyteczny podział, ale tylko w obrębie tradycji pochodzącej z północy Azji i nie dotyczy on obecnie "szkół", ale metod na ścieżce buddyjskiej które są nauczane i praktykowane (przy okazji: tak naprawdę nie da się praktykować ścieżki mahāyāna, bez aspektu samowyzwolenia, na który kładzie się nacisk w metodach hīnayāna etc, etc.). Więc, moim zdaniem, klasyfikowanie tu Theravādy jest pomyłką. Jako, że ta tradycja pochodzi z południowego końca kontynentu i nie podlega klasyfikacjom obecnym w północnej tradycji buddyzmu - a więc i pewnemu rozumieniu nauczania Buddy. Buddyzm północny nie ma (podobnie jak buddyzm południowy) wyłączności na rozumienie nauki Buddy.

Przy okazji, pewni Mahāyāniści również podzielają ten pogląd:

In fact, as we shall see presently, "Hinayana" refers to a critical but strictly limited set of views, practices, and results. The pre-Mahayana historical traditions such as the Theravada are far richer, more complex, and more profound than the definition of "Hinayana" would allow. ...The tern "Hinayana" is thus a stereotype that is useful in talking about a particular stage on the Tibetan Buddhist path, but it is really not appropriate to assume that the Tibetan definition of Hinayana identifies a venerable living tradition as the Theravada or any other historical school.." - Reginald Ray, "Indestructible Truth"

Dlatego jeśli już mówimy o generalnych podziałach w buddyzmie, to moim zdaniem, najuczciwiej będzie dokonać tego na podstawie tekstów, według których jest on nauczany. Ominiemy tym samym podziały historyczne i sekciarskie, które zazwyczaj zawężają rozumienie nauk zawartych w danych tradycjach, a jak mam nadzieję, wskażemy na samo sedno tego czego właściwie naucza się w poszczególnych gałęziach.

pk

[kunzang]

Witam

Jako, że ta tradycja pochodzi z południowego końca kontynentu i nie podlega klasyfikacjom obecnym w północnej tradycji buddyzmu - a więc i pewnemu rozumieniu nauczania Buddy. Buddyzm północny nie ma (podobnie jak buddyzm południowy) wyłączności na rozumienie nauki Buddy.

Ze swej strony - PROSZĘ, pamiętajcie o tym. Przerabialiśmy to na tym forum, nie pomnę ile to już razy.

Pozdrawiam
kunzang

[kunzang]

Witam

Czy moglibyście mi przybliżyć jak jest podzielony, jakie są ścieżki, co oferuje każda z nich i która z nich jest dla kogo najlepsza?

W ramach wadżrajany, która jest preferowana w Tybecie, mamy obecnie do czynienia z następującymi głównymi szkołami:
- ningmapa /tzw stara szkoła/, jest obecna w Polsce.
/tzw nowe szkoły pochodzące z okresu, który określa się mianem: nowych tłumaczeń./
- kagyupa, jest obecna w Polsce.
- gelugpa, szkoła nie ma swego ośrodka w Polsce /nie jestem pewien na 100%/, ale bywają w Polsce nauczyciele z tej szkoły.
- siakyapa, nie wiem jak to jest z tą szkołą w Polsce, obecnie.
W ramach tych szkół, mamy podział związany z poglądem, czyli tym, w jakim ''stylu'' realizuje się stan buddy. Jest to:
- sutra
- tantra
- mahamudra
- dzogczen
/to bardzo ogólny podział/
Mamy też szkołę yungdrung bon /Tybet/, ale ta, związana jest z przekazem innego buddy /Budda Śakjamuni występuje tam w ramach jednej z linii przekazu/.
Mamy też zen, związany ze szkołami japońskimi /soto, rinzai, nichiren/, koreańską szkolę zen... Tu, może powiedzą coś więcej spece od zen.
Mamy też theravadę.
Tyle - w ramach szkicu - z mej strony.

Pozdrawiam
kunzang

PS
To temat rzeka, Alojzy. Jeżeli zależy tobie na tym - stań się loginem/użytkownikiem tego forum i poprzez opcję ''szukaj'' zapoznaj się z wyjaśnieniami i opiniami na tym forum. Masz też na dole tego forum linki do innych for buddyjskich, gdzie możesz zadać swe pytania.

PS2
Najlepszą dla Ciebie Alojzy, będzie ta szkoła, z którą poczujesz najgłębszy związek.

[Natha]

Sakjapowie też już są w Polsce, działają w ramach Misji Buddyjskiej i mają ośrodek w Toruniu, pod patronatem J.Ś. Sakya Trizina Rinpoche, a prowadzony przez lamę Jampa Thaye:
http://mahajana.net/mistrzowie/wspolcze ... thaye.html

[lepsze]

Sakjapowie też już są w Polsce, działają w ramach Misji Buddyjskiej i mają ośrodek w Toruniu, pod patronatem J.Ś. Sakya Trizina Rinpoche, a prowadzony przez lamę Jampa Thaye

Tak... właśnie chciałem o nich napisać. Nie wiem czy działają bo są troche niewidoczni. Z tego ca gadałem z iwanem to w tej "grupie" to były chyba dwie osoby a teraz to w ogóle się rozeszli. No ale pewności oczywiście nie mam i moge się mylić. Może jest na tym forum ktoś z tej tradycji i się ukrywa ;D

[booker]

Helou,

Coś niecoś jest Gelug w Polsce - Gelug Polska .

Co do ścieżek to wydaje się rozsądne jeżeli już dochodzi do klasyfikacji, odróżniać yany od tradycji, które dodatkowo jeszcze dzielone są na szkoły. Kolejno jeszcze do tego mamy trzy wersje dla mnichów, osób świeckich i joginów.

I tak jak nie tylko ja zauważyłem, każda z tradycji (Theravada, Mahajana i Wadżrajana) występuje w różnych szkołach, które nie koniecznie zawsze są wzajemnie zgodne poglądami. Nawet jeżeli są podobne, to używają słownictwa (terminów) bądź opisów na te same kwestie, które się jednak będą wykluczać lub będą sprzeczne nawet w obrębie tych samych tradycji. Robi się z tego straszny bigos, w którym to rozeznanie się jest bardzo trudne.

Odnośnie pojazdów nie udalo mi się znaleźć kompendium tłumaczącego dokładnie wszystkie poniższe pojadzy:

Śrawakajana,
Pratjekabuddajana,
Mahajana,
Krijajana,
Jogajana,
Mahajogajana,
Anujana
Atijana.

Źródło Ati - Najgłębsza Esencja - Dzigme Lingpa

Alojzy, pozostaje Ci zapoznawać się z szkołami i tradycjami w celu wybrania tej, która będzie najbliższa Twemu sercu.
Powiedzieć, która jest najlepsza to spekulacja a od niej staramy się zwiewać jak najdalej.

Pozdrawiam
/bkr

[kunzang]

Witam

Odnośnie pojazdów nie udalo mi się znaleźć kompendium tłumaczącego dokładnie wszystkie poniższe pojadzy:(...)

Podział ten odnosi się do tradycji Ningmapa, acz znaczenie terminów jest podobne /wg Sogyala Rinpocze/ w pozostałych szkołach buddyzmu tybetańskiego. Cytowane poniżej wyjaśnienia, odnośnie pojazdów, pochodzą z: ''Padmasambhawa i Dzogczen'', Sogyal Rinpocze, Kraków w roku Żelaznego Konia, przekład: Marek Macko, Jacek Sieradzan.
/W podanym przez Ciebie linku - Booker, był błąd w przypisie podającym te pojazdy. Została pominięta Czarjajana - błąd ten już poprawiłem./

1. Pojazdy przyczyny.
- Śrawakajana /pojazd słuchaczy/
''(...) praktykujący wsłuchuje się w nauki Czterech Szlachetnych Prawd. Słucha o oczywistych problemach życia - o prawdzie o cierpieniu - spoglądając jeszcze dalej, aby odnaleźć źródło bólu. Zostaje się zainspirowanym do przyjęcia schronienia w Trzech Klejnotach: Buddzie, Dharmie i Sandze i poszukuje się mistrza, który może ukazać ścieżkę do ustania cierpienia. Śrawaka uświadamia sobie bezjaźniowość osób, rozumiejąc, że w osobowości nie sposób znaleźć żadnej stałej substancji, lecz utrzymuje, że zjawiska maja swą podstawę w niepodzielnych cząstkach atomowych i momentach świadomości, o których twierdzi się, że są realne.''
- Pratjekabuddajana /pojazd samotnych urzeczywistnionych/
''(...) rozpoczyna się głębsza analiza cierpienia i jego źródła. Doświadczenie jest analizowane w drobnych szczegółach wraz z ego, ukazanym jako zbiór pięciu agregatów /skandh/. Używając dwunastu ogniw /nidana/ współzależnego powstawania /pratitjasamutpada/, aby sprowadzić cierpienie z powrotem do jego źródła w niewiedzy prawdziwej natury rzeczywistości. Pratjekabuddowie rozumieją zarówno bezjaźniowość osób, jak i zjawisk; wciąż jednak utrzymują, że niepodzielne momenty świadomości stanowią substancjonalną bazę wszelkiego doświadczenia. Pratjekabuddowie zwani są Samotnymi Urzeczywistnionymi, ponieważ sami znajdują pogląd i ścieżkę.''
- Mahajana, zwana też Bodhisattwajaną /pojazd oświeconych istot/
''(...) rozpoczyna się wraz z intencją osiągnięcia oświecenia nie tylko dla siebie, lecz dla pożytku wszystkich istot. Bodhisattwa uświadamia sobie zarówno bezjaźniowość osób jak i zjawisk, odkrywając, że wszelkie zjawiska są w istocie puste, pozbawione jakiejkolwiek wewnętrznej tożsamości. Punktem centralnym urzeczywistnienia Bodhisattwy jest zrozumienie niepodzielności dwóch prawd, jedności mądrości /pradżnia/ i zręcznych środków /upaya/. Praktyka Bodhisattwy polega na zastosowaniu transcendentalnego poznania lub mądrości /pradżniaparamita/ poprzez sześć doskonałości, łącząc z sobą wgląd w prawdę ostateczną pustki i względne środki właściwego działania. Praktyka śamatha i wipaśjana są używane w celu stopniowego usunięcia przeszkód, zasłaniających wgląd. Usuwa się zarówno zasłony przeszkadzających uczuć, jak i przeszkody stojące na drodze wszechwiedzy, tak że urzeczywistnienie pustki odkrywa się w nie-dualności doświadczenia wolnego od konceptualizacji podmiotu i przedmiotu.''
2. Zewnętrzne tantry.
- Krijajana /krijajoga/
''Pogląd Krijajogi, pierwszego pojazdu Zewnętrznej Tantry jest taki, że w prawdzie absolutnej wszystkie zjawiska postrzega się jako nierozdzielność przejawiania się i pustki; jednak w prawdzie względnej pojawienie się bóstwa i mandali staje się wszechobejmującym doświadczeniem czystości. Istnieje wyraźny podział miedzy czystością bóstwa a nieczystością własnej istoty. W ten sposób bóstwo albo dżnianasattwę widzi się jako zewnętrzne i wyższe od siebie samego, będącego samajasattwą. Krija znaczy działanie, tak więc w Krijajodze nacisk położony jest na zewnętrzne działania, takie jak rytualne oczyszczanie, ażeby w ten sposób otrzymać zdolność do otrzymania od urzeczywistnionych istot błogosławieństwa i mądrości.''
- Czarjajana /czarjajoga/
''Praktyka Czarja- albo Upajogi jest taka sama co w Krijajodze. Pogląd został przyjęty z Jogatantry. Podczas gdy na bóstwo patrzy się jak na coś zewnętrznego w stosunku do siebie, obecnie odnosimy się do bóstwa jak do przyjaciela: obydwoje są czyści w przejawieniu. W Upajodze równoważy się wewnętrzną praktykę jogi z zewnętrzną praktyką oczyszczenia. W ten sposób uważa się ją za przejściowy pojazd miedzy Krija i Jogą.''
- Jogajana /jogatantra/
''Pogląd prawdy absolutnej w Jogatantrze, trzecim pojeździe zewnętrznej tantry polega na tym, że wszystkie zjawiska powstają jako nieoddzielna natura świetlistości i pustki/ ''Joga'' oznacza połączenie; w ten sposób natura ta wyraża się we względnej prawdzie jako połączeniu dżnianasattwy z samajasattwą. Siebie wizualizuje się jako samajasattwę, zapraszając dżnianasattwę, która łączy się z nami, tak jak ''woda wlana do wody''. W Jogatantrze kładzie się nacisk na wewnętrzną praktykę jogi.''
3. Wewnętrzne tantry.
- Mahajogajana /mahajoga/
''Mahajoga, pierwszy pojazd Wewnętrznej Tantry skupia się głównie na fazie rozwojowej i podkreśla jasność i precyzję wizualizacji jako zręcznych środków. Faza rozwojowa składa się z trzech faz, znanych jako ''trzy samadhi''. Praktyka Mahajogi rozpoczyna się wraz z medytacją na pustkę, ''samadhi takie-jakie-jest'', w którym wszystkie zjawiska zostają urzeczywistnione jako puste w ich czystej naturze. Jest to urzeczywistnienie Absolutnej Bodhiczitty. Z tego stanu powstają obfite fale współczucia w tym , ''co jest znane jako ''samadhi wszechobejmującego współczucia''. Jest to urzeczywistnienie względnej bodhiczitty. Połączenie obydwu nosi nazwę samadhi przyczyny, w którym to stanie powstaje sylaba nasienna, a z niej wyłaniają się promienie światła, oczyszczając całe środowisko samsary i zawarte w nim istoty w naturze pustki. Własny umysł staje się tą sylabą nasienną, która z kolei przekształca się w czyste przejawienie bóstwa. Forma bóstwa jest niepodzielnym zjawieniem się zręcznych środków i mądrości. Całe doświadczenie postrzega się jako orszak i aktywności bóstwa. Jeśli praktykujący raz uświadomi sobie, że wszystkie postrzeżenia, dźwięki i myśli posiadają naturę wadżry, pozostaje w tym stanie godności wadżry.''
- Anujana /anujoga/
''Anujoga skupia się głównie na fazie spełniającej i podkreśla jogę kanałów, wiatrów i energii. Bóstwa wizualizuje się tu w jednej chwili raczej, niż przez stopniowy proces, jak w Mahajodze. W ich względnym pojawieniu się wszystkie zjawiska widzi się jako mandalę męskiego Pierwotnego Buddy Samantabhadry /Kuntuzagpo/, mandalę spontanicznego spełnienia. W ich absolutnej naturze widzi się je jako mandalę żeńskiego Pierwotnego Buddy Samantabhadri /Kuntuzangmo/, mandalę pierwotnej pustki.Uświadomienie sobie, że wszystkie zjawiska przebywają na równi, nie dzieląc się, ani nie łącząc jedności tych mandal, jest realizacją mandali Wielkiej Błogości, zwanej również Mandalą Bodhiczitty.''
- Atijana /ati joga - dzogczen/
''Praktyką Dzogczen czyli Ati Joga jest urzeczywistnienie Tathagatagarbhy czyli Natury Buddy, która od samego początku jest obecna w naszej naturze. Nie wystarczy tutaj koncentrować się na wymyślonych praktykach, które obejmują intelektualne dążenia i pojęcia; aby rozpoznać tę Naturę, praktyka powinna być całkowicie pozbawiona wymysłów. Praktyka to po prostu zrealizowanie promienności, naturalnej ekspresji mądrości, znajdującej się poza wszelkimi pojęciami intelektualnymi. Jest to prawdziwe urzeczywistnienie Absolutnej Natury takiej jaką ona jest, ostateczny owoc.
W chwili obecnej nasza przytomna obecność zaplątała się wewnątrz umysł; aktywność mentalna całkowicie ja przesłania. Dzięki praktyce Tregczo, czyli ''przedarciu się poprzez wszelkie przywiązania'' i ''bezpośredniemu urzeczywistnieniu'' Togyal, można tę obecność odsłonić i pozwolić jej, by lśniła'' /tutaj, Sogyal Rinpocze zacytował Dilgo Kyentse Rinpocze/

''Tradycja Sarma uznaje cztery klasy tantry: Krija, Czarja, Joga i Anuttarajoga Tantrę /''Najwyższą Joga Tantrę''/. Ta ostatnia dzieli się na trzy: tantry ojcowskie, takie jak Guhjasamadża /''Król Tantr''/, tantry matczyne, takie jak Heruka Czakrasamwara oraz tantry niedualne, takie jak Kalaczakra''

Pozdrawiam
kunzang

PS
Choć dzogczen jest klasyfikowany jako jedna z tantr, warto pamiętać, że dzogczen tantrą nie jest.

[booker]

Maha Dzieki Kunzang, teraz jest to o wiele jaśniejsze. :arrow:

Pozdrawiam
/bkr

[Karol]

Jeżeli chodzi o Sakja to jest w Toruniu grupa składająca się z trzech osób wszyscy wysoko wykształceni akademicko.Pozdrawiam.

[jw]

Wiadomo że buddyzm nie jest religią jednolitą. Czy moglibyście mi przybliżyć jak jest podzielony, jakie są ścieżki, co oferuje każda z nich i która z nich jest dla kogo najlepsza?

Trochę ogólnych informacji w formie graficznej:
http://www.buddyzm.edu.pl/download/buddyzm.jpg

[booker]

Trochę ogólnych informacji w formie graficznej:

Wporzo

Pozdrawiam
/M