Przy okazji święta zmarłych.

[Ina]

Interesuję się buddyzmem od jakiegoś czasu, czytałam wiele tekstów na ten temat, ale w żadnym nie znalazłam wyjaśnienia lub opisu - czy po śmierci spotkamy się z naszymi bliskimi, którzy zmarli?

[Filippiarz]

Witaj na forum Ina.
Pytanie trochę kosmiczne, bo zupełnie niekompatybilne z buddyzmem.
Z jednej strony nie spotkasz swoich bliskich, bo w buddyzmie naucza się o braku stałych, osobowych bytów i nasza śmierć jest końcem naszego życia, a istota, która zrodzi się dzięki naszej karmie nie będzie już "nami", będzie nową istotą, wynikiem naszego życia.

Z drugiej strony, zmienny strumień świadomości cały czas płynie i po śmierci naszej inaszych bliskich, ich i nasz umysł, uczucia, karma są przyczynkiem powstania nowych istot, które mogą się spotkać.

Budda opowiadał, że każda z żyjących istot w nieskończonym ciągu odrodzeń była kiedyś naszą matką, ojcem, siostrą, bratem, mężem, żoną...
Podobnie jest z przyszłością: życie istot, które się narodzą jest wynikiem życia istot, które zmarły - myślę, że można jeszcze za życia spotkać kogoś, kto narodził się w konsekwencji karmicznych zasług naszej zmarłej, bliskiej osoby.
Nie będzie to ta sama osoba, ale będzie ona karmicznie spokrewniona z tym kimś, kto umarł, bo jego karma spowodowała narodzenie tej nowej istoty i będzie ona miała jakby "sporą cząstkę" tej zmarłej osoby w sobie.
Tak się czasem tłumaczy np. zakochania od pierwszego wejrzenia i inne nieuświadomione silne animozje i fascynacje nieznanymi ludźmi - cząstka ich mogła być nam znana w naszych "poprzednich wcieleniach", nasza karma była połączona z ich karmą, czy to pozytywnie czy to negatywnie i to połączenie odzywa się, gdy spotykamy ich w kolejnych "wcieleniach"...

Tak więc tych, którzy zmarli nie da się spotkać, bo oni już nie istnieją, ale można spotkać kogoś jakby bardzo podobnego, kto ma jakby "część" tamtej zmarłej osoby w sobie. Natomiast po naszej śmierci, nasza karma spowoduje powstanie nowej istoty noszącej w sobie "część poprzedniego nas" i ta istota może spotkać istoty noszące w sobie "część naszych dawnych bliskich".

Nie wiem, czy udało mi się to sensownie wytłumaczyć

[piotr]

Cześć Ina,

witaj na forum!

Interesuję się buddyzmem od jakiegoś czasu, czytałam wiele tekstów na ten temat, ale w żadnym nie znalazłam wyjaśnienia lub opisu - czy po śmierci spotkamy się z naszymi bliskimi, którzy zmarli?

Pytanie nie jest "kosmiczne", jak to Filipiarz zdąrzył ująć. W kanonie pālijskim Buddha powiedział, że:

• "Jeśli zarówno mąż jak i żona chcą widzieć siebie nawzajem, nie tylko w obecnym życiu, ale też w życiu które nadejdzie, to powinni być zgrani w zaufaniu, cnocie, szczodrości i rozeznaniu. Wtedy będą widzieć siebie nie tylko w tym życiu, ale też w życiu które nadejdzie." — Samajīvīna Sutta (AN 4.55)

Także wydaje mi się to możliwe w wypadku innych bliskich, chociaż takie spotkanie nie jest przesądzone.

[iwanxxx]

Warto sprecyzować: bliscy mogą się zobaczyć po śmierci, a konkretnie po ponownych narodzinach.

Pzdr
Piotr

[Filippiarz]

Hej, chciałem podkreślić to, że to nie będą literalnie te same osoby. Natomiast podchodząc do sprawy na gruncie uproszczonym to oczywiście, cały czas wszyscy się odradzają i to nawet ciężko by było aby się znowu kiedyś nie spotkali

[piotr]

Cześć Fillipiarzu,

według mnie po prostu chwyciłeś węża za ogon i pozwoliłeś żeby cię ugryzł. A pytanie i odpowiedź na pytanie Iny jest dosyć prosta...

[Filippiarz]

według mnie po prostu chwyciłeś węża za ogon i pozwoliłeś żeby cię ugryzł. A pytanie i odpowiedź na pytanie Iny jest dosyć prosta...

Ugryzienie zabolało
Następnym razem będę bardziej uważał

[Szaman]

Zrozumiałem pytanie Iny podobnie jak Filippiarz, jako szukanie jakieś analogii do nieba ... i przyszło mi do głowy jedynie, że odpowiednikiem Nieba mógłby być stan umysłu, w którym nie widzi się niejako swego ja, jest się jednym ze wszystkim(i) i w tym sensie można też wszystkich spotkać ^^ Na czubku nosa Buddy Amitabhy ^^

Te słowa Buddy z kanonu palijskiego nasunęły mi na myśl Wisznu i jego małżonkę, która miała towarzyszyć pod różnymi postaciami każdemu z jego awatarów. Wspominam o tym by zasygnalizować na marginesie, że może był to pogląd popularny w Indiach w czasach i miejscach życia Buddy.

No i patrząc od tej drugiej strony na pytanie Iny, to można jej odpowiedzieć, że według niektórych buddyjskich przekonań wielu jeśli nie wszyscy ludzie, którzy otaczają ją w tym życiu, to jej już nie raz zmarli bliscy.

[piotr]

Czołem Szamanie,

Te słowa Buddy z kanonu palijskiego nasunęły mi na myśl Wisznu i jego małżonkę, która miała towarzyszyć pod różnymi postaciami każdemu z jego awatarów. Wspominam o tym by zasygnalizować na marginesie, że może był to pogląd popularny w Indiach czasach i miejscach życia Buddy.

w innym wątku poruszałem już temat tych popularnych wierzeń indyjskich, które Buddha miałby rzekomo przyjmować od kultury w której żył. I po pierwsze okazuje się, że religijne pisma z tamtego okresu mają wiele teorii na to co się dzieje po śmierci, a ponowne narodziny wcale nie mają wielu zwolenników. Po drugie wspominając tu o Vishnu i avatarach, wydaje mi się, że poruszasz późniejsze wierzenia, które pojawiły się na półwyspie indyjskim, które były inspirowane m.in. buddyzmem. Oczywiście ichniejsza propaganda twierdzi co innego.

No i patrząc od tej drugiej strony na pytanie Iny, to można jej odpowiedzieć, że według niektórych buddyjskich przekonań wielu jeśli nie wszyscy ludzie, którzy otaczają ją w tym życiu, to już jej zmarli bliscy.

Tak, ale Inie chodziło chyba o bliskich, których miała/ma w tym życiu.

[Szaman]

w innym wątku poruszałem już temat tych popularnych wierzeń indyjskich, które Buddha miałby rzekomo przyjmować od kultury w której żył. I po pierwsze okazuje się, że religijne pisma z tamtego okresu mają wiele teorii na to co się dzieje po śmierci, a ponowne narodziny wcale nie mają wielu zwolenników. Po drugie wspominając tu o Vishnu i avatarach, wydaje mi się, że poruszasz późniejsze wierzenia, które pojawiły się na półwyspie indyjskim, które były inspirowane m.in. buddyzmem. Oczywiście ichniejsza propaganda twierdzi co innego.

Faktycznie, troszku nie pomyślałem Zaciekawiłeś mnie bliżej tymi kwestiami chronologicznymi. Tutaj znalazłem interesującą wzmiankę o tym, że Garuda Purana przedstawiająca te wisznuickie koncepcje napisana została w okresie indyjskiego średniowiecza [datowanego od VIII w.n.e. ?] i możliwe nawet, że pod wpływem nie tylko buddyzmu ale i chrześcijańskich wierzeń w niebo i piekło [drugi akapit].

PS: Jakoś też tak się złożyło koincydentialnie, że jest to zarazem tekst o dużym znaczeniu pogrzebowym dla wisznuitów.

[agnieszka]

Przy okazji tego tematu to i ja mam pytanie.
Czy wiadomo ile mniej więcej i od czego to jest uzależnione, trwa okres przejściowy między jednym wcieleniem a drugim?
A konkretnie: Czy na przykład zmarły przed rokiem rodzic może wcielić się w dziecko swojego dziecka? (wiem, wiem już, że to nie będzie ta sama istota, ale karmicznie z nią związana)

[Damian907]

Przy okazji tego tematu to i ja mam pytanie.
Czy wiadomo ile mniej więcej i od czego to jest uzależnione, trwa okres przejściowy między jednym wcieleniem a drugim?

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bardo_(stan)

Trwa 49 dni (7x7) w szkołach mahajany uznających bardo, w therawadzie wierzy się że ponowne narodziny następują "automatycznie" po śmierci.

A konkretnie: Czy na przykład zmarły przed rokiem rodzic może wcielić się w dziecko swojego dziecka? (wiem, wiem już, że to nie będzie ta sama istota, ale karmicznie z nią związana)

Jak najbardziej
Jeśli jest zachowane to 49 dni, ciekawa że nauka dowiodła że wtedy tworzy się szyszynka której funkcja jest "specyficzna":

http://pl.youtube.com/watch?v=jDc_Ym0ImpU

http://pl.youtube.com/watch?v=WAjOGaEIm ... re=related

Pzdr

[agnieszka]

ooooo, to jestem zaskoczona
Kiedyś gdzieś słyszałam, że ten okres wynosi mniej więcej 100-150 lat
A czy nasze pragnienie, aby "ta osoba" do nas wróciła ma jakieś znaczenie dla tego procesu??

[Damian907]

A czy nasze pragnienie, aby "ta osoba" do nas wróciła ma jakieś znaczenie dla tego procesu??

Samo pragnienie to może mniej, ale tak jak koledzy pisali w poprzednich postach jeśli Wasz związek był bardzo bliski to możecie również być blisko po następnych narodzinach.

I sprawdz moje linki o szyszynce - niezwykłe że te dane (tzn. 49 dni, a nie np. 150 lat), sa pośrednio potwierdzane przez naukę

[agnieszka]

Ciekawa sprawa z tą szyszynką. Dzięki!

[miluszka]

damian napisał

Trwa 49 dni (7x7) w szkołach mahajany uznających bardo, w therawadzie wierzy się że ponowne narodziny następują "automatycznie" po śmierci.

To nie całkiem tak. Bardo średnio trwa 49 dni. Są natomiast takie sytuacje, kiedy odrodzenie jest natychmiastowe - np. z powodu bardzo złej karmy spadasz natychmiast na dno piekieł, albo przeciwnie, z powodu właściwych praktyk i nagromadzeń odradzasz się szybko w czystej krainie. Także w innych sytuacjach bardo może trwać krócej lub dłuzej. Poczytajcie sobie np Bardo Todol, tam jest wyraźnie powiedziane, że w przypadku rozpoznania danych zjawisk, czy bóstw bardo się kończy. Słyszałam również, ze w przypadku osob umierajacych nagłą śmiercią ( np samobójców), kiedy to jeszcze siła życiowa danego delikwenta nie jest wyczerpana, a on silnie karmicznie związany z tym światem, jego świadomość może dalej przebywać w miejscach, gdzie przedtem żył,.

[Damian907]

Dobrze wiedzieć, dzięki za drobną korektę

[nataliablanka]

Budda opowiadał, że każda z żyjących istot w nieskończonym ciągu odrodzeń była kiedyś naszą matką, ojcem, siostrą, bratem, mężem, żoną...

Zdaje się, że takie podejście jest jednak mniej wplątujące w przywiązanie do konkretnych istot.