Czym jest vipassana

książki i opublikowane wykłady nauczyciel oraz periodyki

Moderator: Har-Dao

Awatar użytkownika
Har-Dao
Global Moderator
Posty: 3162
Rejestracja: pn paź 04, 2004 20:06
Płeć: mężczyzna
Tradycja: Dhamma-Vinaya
Lokalizacja: Polska
Kontakt:

Czym jest vipassana

Nieprzeczytany post autor: Har-Dao »

Medytacja VIPASSANA


Informacja o kursach w Polsce:
e-mail: info@pl.dhamma.org tel: (22) 408-22-48, 505-830-915
Światowa strona internetowa: www.dhamma.org
Polska strona internetowa: www.pl.dhamma.org

Wprowadzenie

Technika medytacyjna Vipassana jest prostym i praktycznym sposobem na osiągnięcie prawdziwego spokoju umysłu i prowadzenie szczęśliwego, pożytecznego życia. Vipassana znaczy “widzieć rzeczy takimi, jakimi są”; to logiczny proces oczyszczania umysłu poprzez samoobserwację.

Od czasu do czasu wszyscy doświadczamy uczucia niepokoju, frustracji i dysharmonii. Kiedy cierpimy, nie ograniczamy naszego nieszczęścia do nas samych, lecz przenosimy je na innych. Nie jest to właściwy sposób na życie. Wszyscy dążymy do życia w zgodzie ze sobą i z tymi, którzy nas otaczają. Ludzie są istotami społecznymi- musimy żyć w relacjach z innymi.. Jak więc żyć w pokoju? Jak pozostawać w wewnętrznej harmonii i zachowywać spokój i harmonię wokół nas ?

Vipassana umożliwia nam doświadczanie spokoju i harmonii: oczyszcza umysł, uwalnia od cierpienia i głęboko zakorzenionych przyczyn cierpienia. Praktyka prowadzi krok po kroku do najwyższego duchowego celu - całkowitego wyzwolenia od wszystkich mentalnych zanieczyszczeń.

Tło historyczne

Vipassana jest jedną z najstarszych indyjskich technik medytacyjnych. Została odkryta na nowo 2600 lat temu przez Gautamę-Buddę i jest esencją tego, co praktykował i czego nauczał przez 45 lat swego życia. W czasie życia Buddy wielka liczba ludzi w Północnych Indiach wyzwoliła się z więzów cierpienia poprzez praktykę Vipassany. Po pewnym czasie technika rozpowszechniła się w sąsiednich krajach: Birmie, Sri Lance, Tajlandii i innych, gdzie przyniosła tak samo dobre efekty.

Pięć wieków po śmierci Buddy, szlachetna ścieżka Vipassany znikła z Indii. Czystość przekazu została utracona. Technika przetrwała jedynie w Birmie dzięki łańcuchowi oddanych nauczycieli. Z pokolenia na pokolenie przez ponad 2500 lat nauczali oni Vipassany w nieskazitelnie czystej formie.

W naszych czasach dzięki S.N. Goence Vipassana wróciła do Indii i ponad 80 innych krajów. Został on upoważniony do nauczania Vipassany przez znanego birmańskiego nauczyciela Vipassany Sayagyi U Ba Khina. Jeszcze przed śmiercią Sayagyiego w 1971 roku ziściło się jego największe marzenie. Jego wielkim pragnieniem było, by Vipassana powróciła do kraju swego pochodzenia, Indii, jako ratunek dla tamtejszych licznych problemów. Sayagyi żywił przekonanie, że technika Vipassany rozprzestrzeni się z Indii na cały świat niosąc korzyść całej ludzkości.

S.N Goenka zaczął prowadzić kursy Vipassany w Indiach w 1969 roku, a dziesięć lat później nauczał już także za granicą. W ciągu 32 lat, jakie upłynęły od początku nauczania, S.N Goenka poprowadził kilkaset 10-dniowych kursów Vipassany szkoląc ponad 500 pomagających nauczycieli, którzy poprowadzili ponad 4000 kursów na świecie. Dodatkowo zostało założonych blisko 70 ośrodków przeznaczonych do wyłącznej praktyki Vipassany. Ponad 30 z nich znajduje się w Indiach, reszta w różnych miejscach świata. Bezcenny klejnot Vipassany przechowywany w niewielkim kraju Birmie może teraz służyć mieszkańcom wielu miejsc na świecie. Dzisiaj coraz większa liczba ludzi ma możliwość uczyć się tej sztuki życia dającej trwały spokój i szczęście.

Praktyka

Aby nauczyć się Vipassany, należy wziąć udział w 10-dniowym stacjonarnym kursie prowadzonym przez wykwalifikowanego nauczyciela. Kursy odbywają się w ośrodkach Vipassany oraz w innych miejscach. Podczas kursu uczniowie pozostają na jego terenie i nie kontaktują się ze światem zewnętrznym. Powstrzymują się od czytania i pisania, praktyk religijnych i innych aktywności. Stosują się do wymagającego rozkładu dnia zawierającego około 10 godzin siedzącej medytacji.

Uczniowie są zobowiązani do zachowania milczenia i nie porozumiewają się z innymi studentami, aczkolwiek mogą rozmawiać o sprawach dotyczących medytacji z nauczycielem oraz o kwestiach natury organizacyjnej z kierownictwem kursu.

Naukę techniki można podzielić na trzy etapy. Na początku studenci praktykują powstrzymanie się od jakichkolwiek zachowań krzywdzących inne istoty. Podejmują się przestrzegać pięciu moralnych wskazań. Wstrzymują się od: zabijania, kradzenia, kłamania, niewłaściwych zachowań seksualnych i używania środków odurzających. Przestrzeganie tych zasad pozwala na wyciszenie umysłu w takim stopniu, by mógł on sprostać czekającemu go zadaniu. Następnie przez pierwsze trzy i pół dnia kursu studenci praktykują medytację Anapana koncentrując uwagę na oddechu. Praktyka ta pozwala rozwinąć kontrolę nad umysłem.

Dwa pierwsze kroki: właściwego postępowania w życiu i rozwinięcia kontroli nad umysłem są niezbędne i korzystne, jednakże niekompletne bez podjęcia trzeciego kroku: oczyszczania umysłu z zalegających w nim nieczystości. Trzeci etap realizowany przez ostatnie sześć i pół dnia jest właściwą praktyką Vipassany: uczeń z klarownością wewnętrznego doświadczenia poznaje swoją fizyczną i psychiczną strukturę.

Kilka razy dziennie studenci otrzymują odpowiednie instrukcje medytacyjne, a kolejne etapy pracy omawiane są przez S.N. Goenkę podczas wieczornych wykładów prezentowanych z taśm video.

Przez pierwsze dziewięć dni kursu obowiązuje całkowite milczenie. Dziesiątego dnia studenci mogą rozmawiać i powoli powracają do kontaktów ze światem zewnętrznym.

Kurs kończy się rankiem 11 dnia. Odosobnienie zamyka się praktyką Metta-Bhavana (pełna miłości dobroć lub życzliwość dla wszystkich). Jest to technika medytacyjna, która pozwala na podzielenie się owocami praktyki ze wszystkimi istotami.

Kursy

Kursy Vipassany odbywają się regularnie w wielu krajach, w specjalnie do tego celu stworzonych ośrodkach a także w wynajętych miejscach. Oprócz najczęściej prowadzonych 10-dniowych kursów regularnie mają miejsce również dłuższe 20-, 30-, 45- i 60-dniowe kursy dla zaawansowanych uczniów. Dla dzieci przeznaczone są krótkie kursy Anapany - wstępnej części techniki Vipassana - organizowane w Indiach i innych krajach. Kursy trwają od 1 do 3 dni, biorą w nich udział dzieci w dwóch grupach wiekowych: 8-12 lat i 13-16 lat.

Wszystkie kursy na całym świecie finansowane są wyłącznie z dobrowolnie ofiarowywanych dotacji. Nie ma opłat za uczestnictwo. Koszty kursów pokrywane są całkowicie z dotacji starszych uczniów, czyli takich, którzy ukończyli przynajmniej jeden kurs. Pragnąc podzielić się korzyściami, jakie sami odnieśli, ofiarowują dotację umożliwiając innym wzięcie udziału w kursie.

Nauczyciel ani nauczyciele-asystenci nie otrzymują wynagrodzenia. Zarówno oni jak i obsługa kursów pracują jako wolontariusze. Zgodnie z najczystszą tradycją nauczanie Vipassany przekazywane jest za darmo, bez jakichkolwiek opłat - wspierane jest wyłącznie przez dotacje płynące ze szczerego uczucia wdzięczności i chęci dzielenia się z innymi.

Uniwersalna technika

Vipassana wywodzi się z tradycji buddyjskiej lecz może być akceptowana i praktykowana przez ludzi różnych wyznań. Budda nauczał Dhammy - drogi, prawdy, ścieżki. Swoich uczniów nie nazywał “Buddystami”, określał ich mianem: “Dhammiści” czyli ci, którzy podążają ścieżką prawdy. Technika zakłada, że wszystkich ludzi dotyczą te same problemy, a proponowana przez nią metoda ich rozwiązywania tych jest pragmatyczna, naukowa i może być stosowana przez wszystkich.

Kursy Vipassany są dostępne dla każdego, kto szczerze pragnie nauczyć się techniki - niezależnie od rasy, pochodzenia społecznego, wiary czy narodowości. Chrześcijanie, hinduiści, muzułmanie, buddyści, żydzi oraz wyznawcy innych religii z powodzeniem praktykują Vipassanę. Cierpienie jest udziałem wszystkich, a zatem uniwersalne problemy wymagają uniwersalnych rozwiązań. Na przykład: gdy doświadczamy uczucia złości, nasza złość nie jest chrześcijańską złością czy buddyjską złością, chińską złością czy polską złością. Podobnie miłość i współczucie nie przynależą do żadnego miejsca, społeczności czy wiary - są to uniwersalne ludzkie wartości zależne od stanu umysłu. Ludzie o różnych poglądach praktykujący Vipassanę doświadczają pozytywnej przemiany.

Dzisiejsza rzeczywistość na świecie

Rozwój nauki i technologii, transportu i komunikacji, rolnictwa i medycyny zrewolucjonizował życie ludzi na poziomie materialnym. W rzeczywistości ów postęp jest jedynie pozorny - kobiety i mężczyźni naszych czasów żyją w warunkach ogromnego psychicznego i emocjonalnego napięcia, nawet w rozwiniętych i bogatych krajach.

Problemy i konflikty narastające na tle rasowych, etnicznych, religijnych i kastowych uprzedzeń dotyczą mieszkańców każdego kraju .Ubóstwo, wojny, broń masowej zagłady, choroby, narkomania, groźba terroryzmu, dewastacja środowiska naturalnego i zanik wartości moralnych stawiają pod znakiem zapytania przyszłość naszej cywilizacji. Wystarczy rzut oka na pierwsze strony gazet, by uświadomić sobie cierpienie i głęboką rozpacz, jakie dotykają mieszkańców naszej planety. Czy istnieje droga wyjścia z tych problemów zdających się nie mieć rozwiązania? Odpowiedź brzmi jednoznacznie: tak.

Na całym świecie widoczne są zmiany. Ludzie próbują znaleźć metodę, która przyniesie pokój i harmonię, odbuduje wiarę w siłę ludzkich wartości i stworzy świat oparty na wolności oraz nieskażony jakąkolwiek formą wyzysku: społecznego, religijnego czy ekonomicznego. Tą metodą może być Vipassana.

Vipassana i przemiana społeczna

Technika Vipassany jest ścieżką wiodącą od wszelkiego cierpienia ku wolności. Usuwa pożądanie, niechęć i ignorancję, które są odpowiedzialne za nasze nieszczęście. Praktykujący stopniowo pozbywają się głęboko ukrytych przyczyn cierpienia i zyskawszy równowagę umysłu wychodzą z mroku dawnych napięć w kierunku szczęśliwego, zdrowego i użytecznego życia. Jest wiele relacji potwierdzających ten proces.

W indyjskich więzieniach przeprowadzono liczne eksperymenty. W roku 1975 S.N Goenka poprowadził kurs dla 120 więźniów w wiezieniu w Jaipurze. Był to pierwszy taki eksperyment w historii indyjskiego systemu penitencjarnego. W 1976 roku odbył się kurs dla starszych oficerów policji w Rządowej Akademii Policyjnej w Jaipurze. W roku 1977 zorganizowano drugi kurs w wiezieniu w Jaipurze. Kursy te były przedmiotem licznych badań socjologicznych prowadzonych przez Uniwersytet w Radżastanie. W 1990 roku w jaipurskim więzieniu miał miejsce kolejny kurs, w którym wzięło udział 40 więźniów skazanych na dożywocie i 10 pracowników służby więziennej. Wszyscy odnieśli bardzo dobre rezultaty. W 1991 roku w ramach projektu badawczego Departamentu Edukacji odbył się kurs dla skazanych na dożywocie w więzieniu w Ahmedabadzie.

Obecnie w Tiharze – największym wiezieniu w Dehli - działa Ośrodek Vipassany. Eksperymenty w Radżastanie ,Gudżaracie i Tiharze wykazały znaczną poprawę w życiu więźniów. Jednoznacznie pozytywne zmiany w postawie i zachowaniu biorących udział w kursach potwierdziły, że Vipassana jest skuteczną metodą resocjalizacji kryminalistów umożliwiającą im przemianę w zdrowych członków społeczeństwa.

Sukcesy w pracy społecznej nauczyciela S.N Goenki, Sayagyi U Ba Khina, są najlepszym przykładem zmian, jakie wnosi zastosowanie Vipassany w administracji państwowej. Sayagyi był szefem kilku rządowych departamentów. Dzięki nauczeniu swoich podwładnych medytacji Vipassana odniósł sukces w krzewieniu obowiązkowości, dyscypliny i moralności. W rezultacie wydajność pracy znacznie wzrosła, a korupcja została wyeliminowana.

Podobnie w administracji rządowej prowincji Radżastan - po przeprowadzeniu kursów Vipassany dla urzędników proces podejmowania decyzji i rozpatrywania spraw został przyśpieszony, a relacje międzyludzkie uległy poprawie.

Instytut Badań Vipassany (VRI) dysponuje udokumentowanymi przykładami pozytywnego oddziaływania medytacji Vipassana w takich dziedzinach jak: zdrowie, edukacja, leczenie narkomanii i zarządzanie. Eksperymenty potwierdziły tezę, że przemiana społeczna zaczyna się od przemiany jednostki. Zmiana nie może zostać osiągnięta jedynie poprzez przymus czy dyscyplinę, a właściwe życie nie może opierać się wyłącznie na teoretycznych rozważaniach. Kryminaliści nie staną się dobrymi obywatelami ze strachu przed karą, a barier między ludźmi nie wyeliminuje się za pomocą represyjnych metod. Historia pełna jest takich nieudanych prób.

Jednostka tworzy społeczeństwo

Jednostka jest kluczem - każdy musi być traktowany z miłością i współczuciem. Każdy człowiek powinien uczyć się samodoskonalenia – nie poprzez narzucone przestrzeganie zasad moralnych, ale ze szczerej chęci zmiany. Ludzie powinni nauczyć się, jak poznawać samych siebie i wkraczać na drogę prawdziwej przemiany i oczyszczania umysłu - na drogę, która prowadzi do jedynej trwałej zmiany.

Vipassana daje możliwość przemiany ludzkiego umysłu i charakteru. Jest szansą dla każdego, kto gotów jest podjąć wyzwanie.
Zablokowany

Wróć do „Publikacje”