Gdy zetknięty z doczesnymi rzeczami
[zyskiem i stratą, sławą i niesławą,
przyjemnością i bólem, pochwałą i krytyką]
umysł pozostaje nieporuszony,
bez żalu, nieskazitelny, bezpieczny,
to jest to największym błogosławieństwem.
Gdy bhikkhu ma dobrych przyjaciół, jest dla nich pełen czci i szacunku,
Uważnie i pomnie robi to co mu radzą,
Może stopniowo dojść do zrzucenia wszystkich pęt.
Przemierzywszy w myślach wszystkie strony świata,
Nie dojdzie się nigdzie do kogoś droższego od siebie.
Podobnie inni są sami sobie drodzy,
Dlatego kto miłuje siebie, ten nie krzywdzi innych.
Dhamme ca ye ariyapavedite ratā
anuttarā te vacasā, manasā kammunā ca.
Te santisoraccasamādhisaṇṭhitā,
sutassa paññāya ca sāramajjhagū. MP3
Cieszący się medytacją uczoną przez Szlachetnych,
nie mają sobie równych w mowie, myślach i działaniu.
Ugruntowani w spokoju, łagodności i skupieniu,
dostali się do sedna nauczania i mądrości.
Bhikkhowie, jest jedna osoba, która pojawia się na świecie dla dobrobytu wielu, dla szczęścia wielu, ze współczucia dla świata, dla dobra, dobrobytu i szczęścia dev i ludzi. Kim jest ta jedna osoba? To Tathāgata, Arahant, w pełni przebudzony. To jest ta jedna osoba, która pojawia się na świecie dla dobrobytu wielu, dla szczęścia wielu, ze współczucia dla świata, dla dobra, dobrobytu i szczęścia dev i ludzi.
Na te kāmā yāni citrāni loke,
saṅkapparāgo purisassa kāmo.
Tiṭṭhanti citrāni tatheva loke,
athettha dhīrā vinayanti chandaṃ.
Zmysłowością nie są piękne rzeczy tego świata,
myśli o pożądaniu są zmysłowością człowieka.
Piękne rzeczy pozostają w świecie takie jakie były,
ale rozsądni usuwają na nie ochotę.
"Mamaṃ vā bhikkhave pare avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, dhammassa vā avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, saṅghassa vā avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, tatra tumhehi na āghāto na appaccayo na cetaso anabhiraddhi karaṇīyā. Mamaṃ vā bhikkhave pare avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, dhammassa vā avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, saṅghassa vā avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, tatra ce tumhe assatha kupitā vā anattamanā vā, tumhaṃ yevassa tena antarāyo. Mamaṃ vā bhikkhave pare avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, dhammassa vā avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, saṅghassa vā avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, tatra tumhe assatha kupitā vā anattamanā vā, api nu paresaṃ subhāsitaṃ dubbhāsitaṃ tumhe ājāneyyāthā?"ti. "No hetaṃ bhante." "Mamaṃ vā bhikkhave pare avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, dhammassa vā avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, saṅghassa vā avaṇṇaṃ bhāseyyuṃ, tatra tumhehi abhūtaṃ abhūtato nibbeṭhetabbaṃ: 'iti'petaṃ abhūtaṃ. Iti'petaṃ atacchaṃ. Natthi cetaṃ amhesu. Na ca panetaṃ amhesu saṃvijjatī'ti."
— Bhikkhowie, jeśli inni będą mówić, ganiąc mnie, Dhammę albo Saṅghę, to nie powinniście być zezłoszczeni, niezadowoleni albo zbulwersowani. Jeśli będziecie wtedy wzburzeni i zirytowani, to będzie to tylko dla was przeszkodą. Jeśli będziecie wzburzeni i zirytowani, gdy inni będą mówić, ganiąc mnie, Dhammę albo Saṅghę, to czy rozpoznacie, czy było to powiedziane słusznie bądź niesłusznie?
— Nie, Panie.
— Bhikkhowie, jeśli inni będą mówić, ganiąc mnie, Dhammę albo Saṅghę, to powinniście wytłumaczyć co nie jest prawdziwe, wskazując: „To jest nieprawdziwe, to jest fałszem, tego nie ma w nas, tego nie znajdziecie pośród nas”.
Wiara jest największym skarbem człowieka,
dobrze praktykowana Dhamma przynosi szczęście.
Prawda jest najsłodszym ze smaków,
mówią, że żyjąc mądrze, żyje się najlepiej.
Idha, bhikkhave, ekacce moghapurisā dhammaṃ pariyāpuṇanti — suttaṃ, geyyaṃ, veyyākaraṇaṃ, gāthaṃ, udānaṃ, itivuttakaṃ, jātakaṃ, abbhutadhammaṃ, vedallaṃ. Te taṃ dhammaṃ pariyāpuṇitvā tesaṃ dhammānaṃ paññāya atthaṃ na upaparikkhanti. Tesaṃ te dhammā paññāya atthaṃ anupaparikkhataṃ na nijjhānaṃ khamanti. Te upārambhānisaṃsā ceva dhammaṃ pariyāpuṇanti itivādappamokkhānisaṃsā ca. Yassa catthāya dhammaṃ pariyāpuṇanti tañcassa atthaṃ nānubhonti. Tesaṃ te dhammā duggahitā dīgharattaṃ ahitāya dukkhāya saṃvattanti. Taṃ kissa hetu? Duggahitattā, bhikkhave, dhammānaṃ.
– Bhikkhowie, pewni głupi ludzie poznają nauczanie – dialogi, strofy, wykłady, wersy, spontaniczne wypowiedzi, powiedzenia, historie narodzin, niezwykłe wydarzenia, pytania i odpowiedzi. Poznawszy nauczanie, nie badają znaczenia tych nauk z mądrością. Nie zbadawszy znaczenia tych nauk z mądrością, nie są zadowoleni z ich rozumienia. Zamiast tego, poznają nauczanie tylko po to żeby krytykować innych i wygrywać spory; nie doświadczają dobra, dla którego poznaje się nauczanie. Złe uchwycenie przez nich tych nauk będzie prowadziło do ich długotrwałej krzywdy i cierpienia. Dlaczego? Z powodu złego uchwycenia nauk.
Sace bhāyatha dukkhassa sace vo dukkhamappiyaṃ,
Mā'kattha pāpakaṃ kammaṃ āvi vā yadi vā raho.
Sace ca pāpakaṃ kammaṃ karissatha karotha vā,
Na vo dukkhā pamuttyatthi upecca pi palāyataṃ
Jeśli boisz się bólu, jeśli ból jest ci niemiły,
nie rób, otwarcie lub skrycie, złych uczynków.
Jeśli robisz lub zrobisz złe uczynki,
to nie umkniesz bólowi – dopadnie cię, nawet gdy będziesz uciekać.
– Bhikkhowie, nie widzę żadnej innej rzeczy tak szybko się zmieniającej jak myśl. Tak bardzo, że nie jest łatwo porównać, jak szybko się zmieniająca jest myśl.
Ekamantaṃ ṭhito kho dīghanakho paribbājako bhagavantaṃ etadavoca — “Ahañhi, bho gotama, evaṃvādī evaṃdiṭṭhi — ‘Sabbaṃ me nakkhamatī’”ti. “Yāpi kho te esā, Aggivessana, diṭṭhi — ‘Sabbaṃ me nakkhamatī’ti, esāpi te diṭṭhi nakkhamatī”ti?
Stojąc po jednej stronie, wędrowiec Dīghanakha zwrócił się do Błogosławionego:
– Drogi Gotamo, mam takie zdanie, taki pogląd: „Wszystko jest dla mnie nie do przyjęcia”.
– Ten twój pogląd, Aggivessano: „Wszystko jest dla mnie nie do przyjęcia”, czy nawet on jest dla ciebie nie do przyjęcia?
Dveme, bhikkhave, paccayā sammādiṭṭhiyā uppādāya. katame dve? Parato ca ghoso, yoniso ca manasikāro. Ime kho, bhikkhave, dve paccayā sammādiṭṭhiyā uppādāya.
Bhikkhowie, są dwa konieczne warunki do powstania właściwego poglądu. Jakie dwa? Słowa kogoś innego i dogłębne myślenie. To są dwa konieczne warunki do powstania właściwego poglądu.
Dveme bhikkhave paccayā micchādiṭṭhiyā uppādāya. Katame dve: parato ca ghoso, ayoniso ca manasikāro. Ime kho bhikkhave dve paccayā micchādiṭṭhiyā uppādāya.
Bhikkhowie, są dwa konieczne warunki do powstania niewłaściwego poglądu. Jakie dwa? Słowa kogoś innego i niedogłębne myślenie. To są dwa konieczne warunki do powstania niewłaściwego poglądu.
Bhikkhowie, są dwa rodzaje przyjemności. Jakie dwa? Przyjemność zmysłowa i przyjemność wyrzeczenia. To są dwa rodzaje przyjemności. Z tych dwóch przyjemności lepsza jest przyjemność wyrzeczenia.