Pokłony

No jak liczycie to widzicie jak umysł sobie odpłynął gdy się łapiecie na tym, że coś nie tak policzyliście. A co z malą? Też daje takie momenty otrzeźwienia?

MarS pisze:No jak liczycie to widzicie jak umysł sobie odpłynął gdy się łapiecie na tym, że coś nie tak policzyliście. A co z malą? Też daje takie momenty otrzeźwienia?

Przy pokłonach dość trudno odpłynąć, bo angażują całe ciało i umysł. Dlatego na ogół nie dodaję się do nich żadnych innych metod, choć bardziej tradycyjna koreańska forma uwzględnia śpiewanie litanii imion buddów przy pokłonach a niektórzy po prostu w myślach powtarzają imię buddy czy bodhisattwy, np Kwan Seum Bosal przy każdym pokłonie. Mala też trochę cię sprowadza na ziemię, bo plącze się, musisz uważać, żeby jej nie wypuścić, nie przeskakiwać koralików itd.

Pzdr
Piotr

Witam

MarS pisze:No jak liczycie to widzicie jak umysł sobie odpłynął gdy się łapiecie na tym, że coś nie tak policzyliście. A co z malą? Też daje takie momenty otrzeźwienia?
iwanxxx pisze:Przy pokłonach dość trudno odpłynąć, bo angażują całe ciało i umysł. (...)

W yungdrung bon podczas wykonywania pokłonów - nie chodzi mi tu o zwyczajowe trzy pokłony przed rozpoczęciem praktyki, przed nauczycielem, czy ołtarzem, ale te z nyndro, które sie zlicza - angażuje się ciało /pokłon/, mowę /modlitwa lub mantra/ i umysł /wizualizacja/... trudno w takim układzie odpłynąć, trzeba by się bardzo starać

Pozdrawiam
kunzang

kunzang pisze:W yungdrung bon podczas wykonywania pokłonów - nie chodzi mi tu o zwyczajowe trzy pokłony przed rozpoczęciem praktyki, przed nauczycielem, czy ołtarzem, ale te z nyndro, które sie zlicza - angażuje się ciało /pokłon/, mowę /modlitwa lub mantra/ i umysł /wizualizacja/...

W wadzrajanie tak samo.

kunzang pisze:(...) trudno w takim układzie odpłynąć

Chyba, ze w liczenie...

albo w zmęczenie

kunzang pisze:trudno w takim układzie odpłynąć, trzeba by się bardzo starać

da sie

wszystko sie da sie

albo poprostu sie zdekoncentrowac odplynac w jakies mysli. da sie

Intraneus pisze:albo poprostu sie zdekoncentrowac odplynac w jakies mysli

No wlasnie. Bez tego trudno cokolwiek powiedziec o efektach praktyki.

Witam

Intraneus pisze:albo poprostu sie zdekoncentrowac odplynac w jakies mysli. da sie

No więc właśnie - kwestią jest to, czy praktykujesz, czy sobie folgujesz. Można podejść do pokłonów w nyndro od strony ''zaliczenia'' 111.111 pokłonów i tu - klepać modlitwę sobie a muzom folgując sobie w rozważaniach na dowolny temat i nie utrzymując wizualizacji a po odbębnieniu owych 111.111 mieć poczucie dobrze spełnionego wymogu. A można też rzetelnie praktykować. Kwestia podejścia - jak zwykle.
Jeżeli podczas praktyki pokłonów utrzymujesz poczucie ciała, głos jest zaangażowany w modlitwę a przestrzeń umysłu jest w stanie wizualizacji, to kwestia ''odpłynięcia'' - jak dla mnie - to jedno, a dekoncentracja, to drugie. Mogę się zdekoncentrować i utracić świadomość ciała, czy nie utrzymać wizualizacji, trudno jednak tego nie zauważyć, więc albo przerywam praktykę, albo z powrotem ustanawiam wizualizację, czy poczucie ciała i kontynuuję praktykę. Natomiast, gdy robię pokłony ''na odwal'', by zaliczyć wymaganą ilość, to jasne, że ''odpłynąć'' się da... bezproblemowo.

Pozdrawiam
kunzang

kunzang pisze:Mogę się zdekoncentrować i utracić świadomość ciała, czy nie utrzymać wizualizacji, trudno jednak tego nie zauważyć, więc albo przerywam praktykę, albo z powrotem ustanawiam wizualizację, czy poczucie ciała i kontynuuję praktykę.

nom. pytanie co robisz z dalej. wracasz do liczenia sprzed momentu dekoncentracji, czy zaliczasz sobie ten odlot do puli całościowej? jakby się uprzeć, to trzeba by wrócić do liczby sprzed odlotu. natomiast jak dla mnie to liczba 111.111 jest sprawą symboliczną i nie ma co podchodzić do tego po aptekarsku. po prostu praktykujesz tak długo, az osiągniesz i ugruntujesz cel, co powinien chyba zweryfikować nauczyciel. niektórym starczy do tego 111.111, a innym to i robienie nyndro przez cale życie nie wystarczy

Intraneus pisze:po prostu praktykujesz tak długo, az osiągniesz i ugruntujesz cel, co powinien chyba zweryfikować nauczyciel. niektórym starczy do tego 111.111, a innym to i robienie nyndro przez cale życie nie wystarczy

Ciekawe, ktorzy wtedy osiagaja i ugruntowuja cel - ci, ktorym wystarczylo 111.111 poklonow, czy ci, co robia do konca zycia nyndro...

atomuse pisze:Ciekawe, ktorzy wtedy osiagaja i ugruntowuja cel - ci, ktorym wystarczylo 111.111 poklonow, czy ci, co robia do konca zycia nyndro...

wszystko zależy od konkretnego egzemplarza pewnie

Intraneus pisze:
atomuse pisze:Ciekawe, ktorzy wtedy osiagaja i ugruntowuja cel - ci, ktorym wystarczylo 111.111 poklonow, czy ci, co robia do konca zycia nyndro...
wszystko zależy od konkretnego egzemplarza pewnie

Słyszałem, że niektórzy wykonują Nyndro (całe) kilkakrotnie.

Pozdrawiam
/M

Intraneus pisze:wszystko zależy od konkretnego egzemplarza pewnie

I pewnie od tego, co uzna sie za cel, i od nauczyciela, i i i...

booker pisze:Słyszałem, że niektórzy wykonują Nyndro (całe) kilkakrotnie.

zdarza sie. niektórzy robią je cale życie jako podstawową praktykę. zresztą w nyndro jest guru joga,a jako taka, to w sumie jest to dzogczen i jak ktoś został wprowadzony w naturalny stan i potrafi w nim przebywać, to nyndro z guru jogą jest pewnie dla niego kompletną praktyką

atomuse pisze:I pewnie od tego, co uzna sie za cel, i od nauczyciela, i i i...

i czy w ogóle jest jakiś cel...

Intraneus pisze:i czy w ogóle jest jakiś cel...

... bo jak nie ma celu, to mozna tak w nieskonczonosc...

otoz to

No gdzies tam po drodze dobrze by bylo to wykumac.

Pozdrawiam
/M

Witam

Intraneus pisze:nom. pytanie co robisz z dalej. wracasz do liczenia sprzed momentu dekoncentracji, czy zaliczasz sobie ten odlot do puli całościowej? jakby się uprzeć, to trzeba by wrócić do liczby sprzed odlotu.

Nie liczyłem pokłonów, gdy je praktykowałem - liczyłem co pewien czas ile m/w robię pokłonów w ciągu piętnastu minut i to było wyznacznikiem ilości. Na początku robiłem je wolno /może nawet bardzo wolno/ z czasem szybciej, tak więc ten przelicznik ulegał zmianie.
Zdarzało się /często na początku/, że traciłem poczucie ciała koncentrując się bardziej na wizualizacji, czy też wizualizacja była niepełna, lub żadna, jednak nie uważałem takich pokłonów za ''niezaliczone''.

Intraneus pisze:natomiast jak dla mnie to liczba 111.111 jest sprawą symboliczną i nie ma co podchodzić do tego po aptekarsku. (...)

To minimalna liczba jest - mantry, czy pokłony, zależne są od ilości.

Pozdrawiam
kunzang

kunzang pisze:Zdarzało się /często na początku/, że traciłem poczucie ciała koncentrując się bardziej na wizualizacji, czy też wizualizacja była niepełna, lub żadna, jednak nie uważałem takich pokłonów za ''niezaliczone''.

no dobra, ale jesli juz zdarzylo ci sie odplynac (nie zdekoncentrowac sie) to wliczales ten czas (bo za pomoca czasu liczyles poklony) czy nie? bo ja wliczalelm uznajac ze jest to normalny element przez ktory trzeba przejsc by go wyleliminowac i wracalem do praktyki. Potem coraz rzadziej sie to zdarzalo.

Witam

jerez pisze:no dobra, ale jesli juz zdarzylo ci sie odplynac (nie zdekoncentrowac sie) to wliczales ten czas (bo za pomoca czasu liczyles poklony) czy nie?

Rzecz w tym, że mam uczulenie na wszelkiego typu odpłynięcia. Na początku, gdy czułem, że praktyka mi siada, znaczy, że za moment mogę zacząć odpływać, przerywałem ją na kilka, kilkanaście minut, lub w ogóle kończyłem sesję. Z czasem zacząłem podchodzić do niej bardziej forsownie, jednak w odpłynięcia nie popadałem, po prostu gubiłem albo wizję, albo poczucie ciała, z rzadka dźwięk.

jerez pisze:bo ja wliczalelm uznajac ze jest to normalny element przez ktory trzeba przejsc by go wyleliminowac i wracalem do praktyki. Potem coraz rzadziej sie to zdarzalo.

No więc właśnie - to kwestia czasu jest i nie ma co /wg mnie/ się tym przejmować, o ile podchodzi się do praktyki poważnie /nie mylić z nadęciem/.

Pozdrawiam
kunzang

kunzang pisze:Rzecz w tym, że mam uczulenie na wszelkiego typu odpłynięcia. Na początku, gdy czułem, że praktyka mi siada, znaczy, że za moment mogę zacząć odpływać, przerywałem ją na kilka, kilkanaście minut, lub w ogóle kończyłem sesję. Z czasem zacząłem podchodzić do niej bardziej forsownie, jednak w odpłynięcia nie popadałem, po prostu gubiłem albo wizję, albo poczucie ciała, z rzadka dźwięk.

czasem rowniez na chwile zmieniam praktyke na chwile np. robie jedno okrazenie mali z mantra starajac sie byc obecnym. Tak samo robilem w shine. Jesli za bardzo umsyl mi szalal koncetrowalem sie na dzwieku matnry lub po prostu mantrowalem starajac sie byc obecnym. Potem wracalem do praktyki. Dziala

Witam

jerez pisze:(...) Dziala

No

Pozdrawiam
kunzang

Kilka dni temu zrobiłem kilkadziesiąt pokłonów - więcej nie dałem rady - i teraz dręczą mnie zakwasy w nogach, więc przez najbliższy czas chyba nie zrobię ani jednego pokłonu.

LordD pisze:Kilka dni temu zrobiłem kilkadziesiąt pokłonów - więcej nie dałem rady - i teraz dręczą mnie zakwasy w nogach, więc przez najbliższy czas chyba nie zrobię ani jednego pokłonu.

ja zacząłem w niedzielę - zrobiłem 108 (ledwo, ale dałem radę). następnego dnia miałem straszne zakwasy, ale zrobiłem kolejne 108 pokłonów i zakwasy się rozeszły

robie te 108 codziennie rano i zakwasów brak - tak więc proponuje na zakwasy dalsze pokłony

pozdrawiam
Andrzej

booker pisze:No gdzies tam po drodze dobrze by bylo to wykumac.

Znaczy się co?

rozmowa na temat bycia obecnym została wydzielona TUTAJ

amogh pisze:
booker pisze:No gdzies tam po drodze dobrze by bylo to wykumac.
Znaczy się co?

Znaczy się swój kierunek.

Pozdrawiam
/M

Witajcie, jak się macie?

iwanxxx pisze:Jak chcesz dobrze trzymać ręce, to trzymaj malę między kciukami a palcami wskazującymi (jeśli masz długą malę). Jak masz małą to to samo, tylko w jednej dłoni.

CZy długa mala nie jest za krótka, żeby jatrzymać w obu dłoniach, kiedy kładziesz je na podłodze? I jak pilnujesz, żeby Ci nie "przeciekała" między palcami? Pewnie kwestia wprawy, póki co obawiam się ,że bardzije bym się skupiał an tym, żeby mi gdzieś koralik nie "przeskoczył". Ale w sumie będąc skoncentrowanym liczenie do 108 w myślach nie jest szczególną sztuką. Jeśli się pomylę, to wracam do liczby, którą pamietam - bardziej istotna jest motywacja niż to, czy zrobię 118 pokłonów zamiast 108. (czy tak?)

LordD pisze:Kilka dni temu zrobiłem kilkadziesiąt pokłonów - więcej nie dałem rady - i teraz dręczą mnie zakwasy w nogach, więc przez najbliższy czas chyba nie zrobię ani jednego pokłonu.

fajnie chodzi się po schodach, prawda?

To ciekawe, pierwszy raz jak zrobiłem 108 to następnego dnia chodziłem jak na szczydłach - ale to minęło. Teraz bardziej zależy jaki mam po prostu dzień - nie raz trudno jest zrobić 108, a czasami 540 nie jest wielkim problemem.
Mam pytanie - przy którym robi wam się ciepło? Choćbym nie wiem jak okno szeroko otwierał i jak zimno mi było na poczatku, to gdzieś przy osiemdziesiątym zaczyna ze mnie kapać, a wcale nie robię na czas. Jak jest chłodno, to całkiem pożadany efekt (trudno się tylko na początku zmusić), gorzej przy temperaturach jakie teraz panują.
pozdrawiam
m.

hermit pisze:Mam pytanie - przy którym robi wam się ciepło?

Mnie kiedyś. gdy zaczynałem robić zenkowe pokłony, to tak od połowy nachodziły różne "energie", he he. Znaczy jakiś przypływ energii z okolicy tantienu, ciepło może i też.

Przeszło

Pozdrawiam
/M

hermit pisze:CZy długa mala nie jest za krótka, żeby jatrzymać w obu dłoniach, kiedy kładziesz je na podłodze?

Moja nie. Są różne długości mali - nie wiem jaką Ty masz, ale jak masz za krótką, to znaczy, że musisz inaczej trzymać

hermit pisze:I jak pilnujesz, żeby Ci nie "przeciekała" między palcami? Pewnie kwestia wprawy, póki co obawiam się ,że bardzije bym się skupiał an tym, żeby mi gdzieś koralik nie "przeskoczył".

Kwestia wprawy i odpowiednio dużych koralików

w mali do pokłonów. Ja trzymam malę dosłownie pomiędzy kciukiem a kłykciem w wyprostowanej dłoni - można porządnie ścisnąć i nie wypada.

hermit pisze:Ale w sumie będąc skoncentrowanym liczenie do 108 w myślach nie jest szczególną sztuką. Jeśli się pomylę, to wracam do liczby, którą pamietam - bardziej istotna jest motywacja niż to, czy zrobię 118 pokłonów zamiast 108. (czy tak?)

Nie wiem

Na moje 108 pokłonów to 108 pokłonów a nie 118 pokłonów. Czy nie?

hermit pisze:Mam pytanie - przy którym robi wam się ciepło? Choćbym nie wiem jak okno szeroko otwierał i jak zimno mi było na poczatku, to gdzieś przy osiemdziesiątym zaczyna ze mnie kapać, a wcale nie robię na czas. Jak jest chłodno, to całkiem pożadany efekt (trudno się tylko na początku zmusić), gorzej przy temperaturach jakie teraz panują.

No zawsze trochę się spocisz. Taki urok wysiłku fizycznego. Czy to problem?

Pzdr
Piotr

Jest inna metoda liczenia, która sprawdza się w moim przypadku ponieważ używanie mali u mnie odpada. Nie bardzo mogę jej używać ponieważ zakładam na dłonie wełniane rękawice albo stare zimowe skarpetki żeby mieć odpowiedni poślizg na desce do pokłonów i dla ochrony rąk. W związku z tym wziąłem 9 małych słoiczków z farbami modelarskimi i przekładam je lewej na prawą stronę deski po każdych 6-ciu pokłonach czyli po skończeniu mantry. Razem wychodzi 54, a kiedy wrócą tym samym sposobem z powrotem na lewo jest wymagane 108. Mogą to być dowolne przedmioty np. monety, kasztany itd. , jednak na tyle duże żeby dało się nimi manipulować w rekawicach. Cały cykl dokładnie wyglada tak: na końcu dechy tj. w zasięgu rąk w pozycj leżącej, leży sobie tych 9 przedmiotow. Koncentruję sie na konkretnym aspekcie Schronienia i robie pokłon. Po szóstym pokłonie, jeszcze leżąc przekładam przedmiot na druga strone dechy i wstaję. Narysowałem na kartce kratkowanego papieru tabelkę o rozmiarach 30 poziomych i 38 pionowych kratek (czyli z pewnym zapasem) i każdą wykonaną malę pokłonów zaznaczam w kratce kółkiem. Jeżeli nie daję już rady wytrzymałościowo to robie jeszcze pół mali i rysuję tylko półkole i dokańczam je następnym razem. Kartka wisi w widocznym miejscu i robi za poganiacz

.
Jeżeli ktoś ma problemy z kolanami tak jak piszecie, a ja też je miałem, to mozna pokłon robić takim dość dynamicznym wślizgiem bez dotykania kolanami podłoża. Pochylam się do przodu dotykając dechy i ślizgając się na samych dłoniach wyprowadzam ciało do wyprostowanej pozycji takiej jak przy niskiej pompce i dopiero wtedy tułów i kolana kładę na podłożu. Następnie wyciągam ręce do przodu i dotykam czołem ziemi. Powrót do pozycji pionowej jest standardowy, z tym że na koniec wypycham biodra do tyłu i dosyć mocno odpycham sie rekami od deski, tak że prostuję sie właściwie siła rozpędu. To również oszczędza kolana. Minusem tej metody na początku jest to że zamiast kolan, bolą mięśnie brzucha i zmęczenie czuc głownie w ramionach, ale dość szybko ulegają wytrenowaniu i przestaje byc to problemem. Kolana warto oszczędzać bo paru moich kolegów( nie buddystów) miało operacje kolan i stad wiem ze wszelkie nadwyrężenia i urazy tego stawu sa mocno upierdliwe w zyciu i w leczeniu ( z operacjami włacznie).

Z pewnością Koledzy i Koleżanki bardziej zaawansowani w praktyce sami wiedzą lepiej to co napisałem, ale tacy bardziej zieloni jak ja może na tym skorzystają

Jeżeli ktoś ma problemy z kolanami tak jak piszecie, a ja też je miałem, to mozna pokłon robić takim dość dynamicznym wślizgiem bez dotykania kolanami podłoża.

Dla niewtajemniczonych - coś podobnego jest pod koniec tego filmiku:
http://pl.youtube.com/watch?v=yWG0aJgGv ... re=related

A tu wyjaśnienia symboliki w pokłonach buddyzmu tybetańskiego (nie wiem, na ile to wyjaśnienie jest uniwersalne dla poszczególnych szkół, ale jak dla mnie jest ciekawe, bo nikt mi nigdy tak szczegółowo nie tłumaczył znaczenia poszczególnych elementów pokłonów):
http://pl.youtube.com/watch?v=Na7Zd_g7x ... re=related
http://pl.youtube.com/watch?v=LI4xHU44P ... re=related

Mi kolana dają znać głównie podczas wstawania z klęczek. Często w problemach z kolanami może pomóc ogólne wzmocnienie wszystkich mięśni nóg, to odciąży kolana.

kolana to spory problem, można by się zastanowić czy nie odpuścić sobie półlotosu na jakiś czas przy praktykach ...

sosnowiczanin pisze:kolana to spory problem, można by się zastanowić czy nie odpuścić sobie półlotosu na jakiś czas przy praktykach ...

Ja ostatnio wyluzowałem, siedziałem w półlotosie, ale mi noga drętwiała, więc siedzę sobie na luzie bardziej. O dziwo od siedzenia kolana mnie nie bolą, czy to lotos czy półlotos, bardziej problemem są drętwiejące nogi, na me kolana to jakoś wpływu nie ma.

A tak swoją drogą: czy ktoś oprócz mnie, ma przyjemność robić pokłony do 35 Buddów?

w 1000cach Buddów Twoich 35 raczej się znajdzie

witam, polecam robienie poklonow, nawet jesli mialybybyc traktowane jako zwykla gimnastyka poranna

sosnowiczanin pisze:hehe, tp jest cała technologia....
ale 108 spokonie w myślach można zrobić z dokładniścią co do 10.

Spokojnie da się bez mali z dokładnością co do 1

booker pisze:
sosnowiczanin pisze:hehe, tp jest cała technologia....
ale 108 spokonie w myślach można zrobić z dokładniścią co do 10.
Spokojnie da się bez mali z dokładnością co do 1

Jak zrobić idealnie 108 bez mali? Liczyć w głowie?

Ja robię pokłony już od wielu miesięcy, a kondycja mi nie rośnie, wciąż mogę zrobić tylko 1/4 z 108, ew. 1/2 jak mam dobry dzień, po 108 kręci mi się w głowie, boli ciało, serce nawala, dostaje mdłości, i zalewa mnie zimny pot.

LordD pisze:
booker pisze:
sosnowiczanin pisze:hehe, tp jest cała technologia....
ale 108 spokonie w myślach można zrobić z dokładniścią co do 10.
Spokojnie da się bez mali z dokładnością co do 1
Jak zrobić idealnie 108 bez mali? Liczyć w głowie?

Idealnie? To najlepiej robić

LordD pisze:Ja robię pokłony już od wielu miesięcy, a kondycja mi nie rośnie, wciąż mogę zrobić tylko 1/4 z 108, ew. 1/2 jak mam dobry dzień, po 108 kręci mi się w głowie, boli ciało, serce nawala, dostaje mdłości, i zalewa mnie zimny pot.

Może masz jakiś problem z sercem/krążeniem/płucami.

LordD pisze: Jak zrobić idealnie 108 bez mali? Liczyć w głowie?

Znam wersję z przekładaniem koraliczków lub ziarenek z jednego naczynia do drugiego. Odliczasz sobie np. 108 ziarenek, wkładasz do jednego naczynia i po każdym pokłonie przekładasz jedno ziarnko do drugiego naczynia. Jak to pierwsze jest puste, to wiesz, że zrobiłeś 108 pokłonów.

Koraliczki można też przekładać po zrobieniu jakiejś tam liczby pokłonów - jeżeli się recytuje przy każdym pokłonie np. wers mantry (a mantra ma kilka wersów), to np. po całej mantrze. Albo, jeżeli nie gubisz się w liczeniu do 10, to koraliczek można przełożyć po każdych 10-ciu pokłonach. itd. itp. Jak Ci najwygodniej, tak, żeby jak najmniej się rozpraszać tym liczeniem.

Jeżeli robisz pokłony w równym tempie, możesz też zmierzyć, ile czasu Ci zajmuje zrobienie danej liczby pokłonów i potem sprawdzać na zegarku, ile czasu minęło. Tyle, że to już jest liczenie trochę na oko.