Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Wasze pierwsze pytania tyczące się buddyzmu

Moderator: forum e-budda team

gustav
Posty: 2
Rejestracja: czw kwie 04, 2013 13:00
Płeć: mężczyzna
Tradycja: wkręcam się

Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: gustav »

Dzień dobry.

Zaznaczam, że jestem bardzo początkującym. Na razie czytam podstawowe teksty o buddyzmie (teoretyczne, o vipassanie, 4 Szlachetne Szlachetne Prawy) i zaczynam praktykować vipassane.

Chciałem zapytać gdzie (pod jakim hasłem) szukać informacji o lenistwie lub wzbudzaniu energii do działania. Przez energia do działania mam na myśli wszystko związane z tym co pozwala skoncentrować się na zadaniu (np. praca). Co do lenistwa, chodzi mi o to skąd ono się bierze (wg poglądu buddyzmu). Może być również po angielsku.

Jeżeli był temat na forum, to poproszę o link (mogłem przeoczyć podczas szukania).


Przy okazji witam na forum.
Awatar użytkownika
kunzang
Admin
Posty: 12729
Rejestracja: pt lis 14, 2003 18:21
Płeć: mężczyzna
Tradycja: yungdrung bon
Lokalizacja: zantyr

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: kunzang »

Witamy na forum Gustav :)
:14:
.
dane :580:
Awatar użytkownika
GatoNegro
Posty: 503
Rejestracja: śr lis 24, 2010 19:07
Płeć: mężczyzna
Tradycja: Szkoła Zen Kwan Um
Lokalizacja: Bielsko-Biała
Kontakt:

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: GatoNegro »

Witaj na forum Gustav. :shake2:

Pozdrawiam.
GN
Kwan Seum Bosal
Awatar użytkownika
Razen
Posty: 147
Rejestracja: wt cze 15, 2010 11:55
Płeć: mężczyzna
Tradycja: Agnostycyzm
Lokalizacja: Kraków

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: Razen »

Witamy, witamy
Choć odpowiedzi
Nie znamy

:just:

:shake2:
"Lepsze jest działanie od bierności. W grze, jaką prowadzimy, nie możemy odnieść zwycięstwa. Ale niektóre przegrane są mimo wszystko lepsze od innych." – G. Orwell, "Rok 1984"
Awatar użytkownika
Flandra
Posty: 676
Rejestracja: pt lip 01, 2011 22:04
Płeć: kobieta
Tradycja: Theravada
Kontakt:

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: Flandra »

Witaj,
niedawno GatoNegro i Wbrzuchuwieloryba przesłali mi linki do audycji z Marią Monetą Malewską. Znalazłam tam audycję o braku energii, być może wyda Ci się w jakiś sposób pomocna: http://wmbcomm.eu/radio/ Skad_brac_energie_2010042109413810

Ja osobiście traktuję nauki Buddy, a dokładniej Szlachetną Ośmioaspektową Ścieżkę jako wskazówkę do osiągania wszelkiego rodzaju celów. Budda nauczał co prawda jak osiągnąć oświecenie, ale sposób, który podał jest bardzo uniwersalny. :)

Tak na szybko:
1. właściwy pogląd
- nasze czyny mają zawsze konsekwencje - jeśli zrobisz w terminie, to co masz do zrobienia to będzie to miało jakieś konsekwencje, jeśli tego nie zrobisz - też odczujesz konsekwencje (to trochę taka metoda kija i marchewki :D ale tak funkcjonuje nasz świat)
- najważniejsza jest nasza wola - od Ciebie, od Twoich decyzji zależy tu najwięcej (szukanie wymówek to strata czasu)
- przyczyną cierpienia jest pragnienie (nie koncentruj się na nagrodzie jaką otrzymasz za pracę, ale na pracy samej w sobie. Myślenie o nagrodzie dekoncentruje, zabiera sporo energii. Po prostu odpuść, i rób swoje)

2. właściwa intencja
- intencja wyrzeczenia, czyli staraj się wykonywać swoją pracę bezinteresownie, skupiając się na tu i teraz
- intencja dobrej woli - wykonuj swoją pracę z zamiarem uszczęśliwienia siebie i innych (szefa, klientów, środowiska naturalnego itp). Mając poczucie, że robi się coś dobrego, wartościowego pracuje się łatwiej
- intencja niekrzywdzenia - miej współczucie wobec tych wszystkich ludzi, którzy Ci w jakiś sposób przeszkadzają. Współczucie zżera mniej energii niż złość, daje też lepsze rezultaty - łatwiej można się dogadać ("let go, be kind, be gentle" Ajahn Brahm)

3. właściwa mowa
- mów prawdę (nie będziesz tracił energii na zastanawianie się co będzie jak się wyda itp)
- buduj zgodę pomiędzy ludźmi, z którymi pracujesz (praca w atmosferze konfliktu jest nie do zniesienia)
- bądź miły i delikatny dla innych ("let go, be kind, be gentle")
- nim coś powiesz, zastanów się PO CO chcesz coś powiedzieć, im mniej się mówi, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że się coś "chlapnie" niechcący kogoś obrażając

4. właściwe działanie
- pokojowe działanie na rzecz szczęścia innych ludzi/istot (szczytny cel dodaje energii)
- działanie z szacunkiem do przedmiotów, zasobów naturalnych i wszelkiej innej właśności
- nie myśl o seksie w pracy, unikaj tego rodzaju "dekoncentrowaczy"

5. właściwy wysiłek
- nie myśl za dużo, nie gdybaj itp Unikaj zwłaszcza tych myśli, które mogą prowadzić do zazdrości, złości, żalu, chciwości itp (Takie uczucia strasznie zżerają energię)
- Jeśli czujesz zazdrość, złość, żal czy inne uczucie, które Cię zżera - odpuść, staraj się skupić na czymś innym, weź kilka głębokich oddechów, pomedytuj, tego rodzaju uczucia prowadzą tylko do błędów, stresują, lepiej jest oprzeć się na zdrowym rozsądku
- staraj się rozwijać w sobie postawę "naukowca", przyglądaj się rzeczom/problemom z różnych stron, patrz na wszystko spokojnie i uważnie
- zauważaj kiedy idzie Ci dobrze, ciesz się tym, motywuj się do dalszej pracy

6. właściwe zarobkowanie
- ogólnie rzecz biorąc najlepiej zajmować się tym, co działa na rzecz dobra innych ludzi, istot, środowiska

7. właściwa uważność
- rozwijaj uważność - znajdziesz sporo materiałów pod hasłem "mindfulness"

8. właściwy spokój (medytacja)
- medytuj, staraj się siebie uspokajać, dzięki wewnętrznemu spokojowi osiągamy najlepsze rezultaty
- szukaj spokojnych cichych, miejsc do pracy
- nauczyciele zachęcają do regularnej medytacji, wypracowania sobie odpowiednich nawyków (nawyk "sam" pcha Cię do określonych działań)
- uśmiechaj się podczas tego co robisz (Ajahn Brahm poleca tę metodę w trakcie medytacji, doskonale sprawdzi się również przy pracy), uśmiechając się wywołujemy u siebie ciut lepszy nastój, a to ma wpływ na wyniki


Moim zdaniem etyka, pozytywne nastawienie do ludzi i świata, spokój wewnętrzny, uważność, rozsądek i motywacja to buddyjskie sposoby na pozyskiwanie energii i realizacji celów.
Nie jestem jednak w stanie wskazać Ci jednego tekstu czy książki, w którym znajdziesz wszystkie instrukcje, wydaje mi się jednak, że w każdym buddyjskim tekście, czy wykładzie buddyjskiego nauczyciela znajdziesz jakąś wskazówkę jak posunąć się dalej na swojej drodze ku przeciwdziałaniu lenistwu i skupieniu się na konkretnym zadaniu. :)

życzę powodzenia i pozdrawiam :)
Awatar użytkownika
ethan
Senior User
Posty: 842
Rejestracja: sob maja 23, 2009 16:01
Płeć: mężczyzna
Tradycja: Wspólnota Dzogczen
Lokalizacja: Czysta Kraina

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: ethan »

gustav pisze:Chciałem zapytać gdzie (pod jakim hasłem) szukać informacji o lenistwie lub wzbudzaniu energii do działania.
Witaj na forum :shake2:
W buddyzmie tybetanskim duza wage przyklada sie do tak zwanych czterech wstepnych rozmyslan, ktore skierowuja umysl ku Dharmie.
LOBPYN TSECZU RINPOCZE Cztery podstawowe prawdy

Każdą praktykę dharmy poprzedzają określone przygotowania, stanowiące solidną podstawę właściwej praktyki. Wyróżnia się dwa rodzaje tych przygotowań: zwyczajne i szczególne. „Cztery rozmyślania odwracające umysł od samsary” są określane mianem zwyczajnych praktyk wstępnych

Co oznacza „odwrócenie umysłu od samsary”? Chodzi tu o uwolnienie się od wszelkiego przywiązania do życia, w którejś z jej trzech sfer. Można rozwinąć w sobie tę wolność, rozmyślając na cztery określone tematy - są to właśnie cztery zwyczajne praktyki wstępne.
Pierwsze z tych rozmyślań polega na zrozumieniu, jak cenne i trudne do osiągnięcia jest ludzkie życie. Drugie to uświadomienie sobie nietrwałości wszystkich rzeczy. W trzecim chodzi o zrozumienie działania karmy, czyli prawa przyczyny i skutku. Czwarte wreszcie dotyczy cierpienia nieodłącznie związanego z każdą formą egzystencji w samsarze, a więc wad samsary.
CenneLudzkie Ciało
Mówiąc o tym, jak cenna jest ludzka egzystencja, używamy pojęcia „Cennego Ludzkiego Ciała”, ciała, które niesłychanie trudno jest osiągnąć. Jego wartość polega na tym, że wiążą się z nim określone wolności i możliwości. Jego cenność opisuje się na trzy sposoby: przez szersze spojrzenie na naszą sytuację, porównując pewne liczby i poprzez analogię. Pierwszy sposób opiera się na opisaniu tzw. „wolności” cechujących odrodzenie się w ludzkiej formie. Uważa się je za cenne, ponieważ oznacza ono, że udało nam się uniknąć innych, gorszych odrodzeń. Jesteśmy wolni od form egzystencji, w których napotkalibyśmy sytuację całkowicie odmienną od tej, z którą stykamy się w ludzkim życiu. Wyróżnia się osiem pozostałych, niekorzystnych form egzystencji:
1. odrodzenie się w stanach paranoi,
2. w świecie duchów,
3. jako zwierzę,
4. w obszarach pozbawionych cywilizacji,
5. jako bóg, zwłaszcza bóg obdarzony bardzo długim życiem,
6. życie z upośledzeniem umysłowym,
7. życie z błędnymi poglądami,
8. odrodzenie się w czasach, w których nie pojawił się żaden budda.
Cenną ludzką egzystencję uważa się za wyzwolenie od wymienionych ośmiu niesprzyjających stanów, ponieważ w każdym z nich doświadczyć możemy wyłącznie cierpienia i jesteśmy pozbawieni wolności w tym sensie, że nie mamy możliwości praktykowania dharmy. W stanach paranoicznych doświadczamy jedynie straszliwego gorąca i zimna. Istoty w świecie duchów odczuwają nieustanny głód i pragnienie, zaś zwierzęta mają przez cały czas wrażenie że są ścigane, prześladowane, wykorzystywane i pożerają się nawzajem. Człowiek, mieszkający na obszarach pozbawionych cywilizacji, nie ma możliwości nauczenia się czegokolwiek, co mogłoby go sprowadzić na właściwą ścieżkę. Długowieczni bogowie doświadczają wprawdzie w ciągu życia wiele radości i szczęścia jako owoców swoich wcześniejszych pozytywnych działań, nic z tego jednak nie wynika, a przeżywanie skutków pozytywnej karmy jest równoznaczne z jej zużywaniem. Dlatego, gdy długie życie bogów dobiegnie końca, odradzają się oni w niższych światach, w których pełno jest cierpienia. Tak więc, skutkiem odrodzenia się jako bóg nie jest nic innego, jak tylko cierpienie. Istoty upośledzone umysłowo nie są w stanie pojąć znaczenia dharmy i dlatego nie mogą stosować jej metod. Istoty o błędnych poglądach mają naturalną skłonność do gromadzenia negatywnych działań, które w przyszłości zaowocują cierpieniem. Jeżeli urodziliśmy się w czasach, w których nie pojawił się budda, nie istnieje również nic takiego jak buddyzm i nie otrzymamy żadnej pomocy na drodze do wyzwolenia się z cierpień samsary. To, że posiadamy Cenne Ludzkie Ciało, oznacza więc po pierwsze, że jesteśmy wolni od ośmiu niekorzystnych form egzystencji, po drugie zaś, że nasze ludzkie ciało daje nam takie możliwości, iż można je nazwać cennym. Mówi się tu o dziesięciu aspektach, z których pięć dotyczy bezpośrednio nas samych, a pięć kolejnych odnosi się raczej do otoczenia, w którym się urodziliśmy.
Jeśli chodzi o pierwsze pięć aspektów, pierwszy z nich to sam fakt odrodzenia się w ludzkim ciele. Drugi to przyjście na świat w tzw. „kraju centralnym” - tak określa się obszary, na których istnieje dostęp do nauk buddy. Trzeci aspekt to posiadanie sprawnych narządów zmysłów. Po czwarte, nie kierujemy się błędnymi poglądami, a po piąte, mamy oczywiście zaufanie do dharmy.
Pierwszy spośród kolejnych pięciu aspektów, związanych z naszym otoczeniem polega na tym, że urodziliśmy się w czasach, gdy na świecie pojawił się budda. Odrodzenie się jako człowiek w okresie, w którym nie ma buddy, nie przyniesie nam wiele pożytku, gdyż nie będziemy mieli dostępu do metod, które budda przekazuje. Po drugie, budda nie tylko się pojawił, lecz również nauczał. Nie powinno się uważać tego za oczywiste, gdyż nie wszyscy buddowie pojawiający się w świecie nauczają. Po trzecie, nauki buddy nie tylko zostały przekazane kiedyś w przeszłości, lecz zachowały się aż do dnia dzisiejszego - nie znikły ani nie popadły w zapomnienie i są wciąż jeszcze dostępne. Czwarty aspekt wymieniany bywa wprawdzie w grupie aspektów zewnętrznych, ale właściwie jest czymś bardzo osobistym. Jest to otrzymanie i praktykowanie nauk. Niewiele skorzystamy z tego, że na terenach, na których mieszkamy, nauczał kiedyś budda i że jego nauki przetrwały do dziś, jeżeli nie będziemy tych nauk praktykować. Również piąty aspekt jest raczej osobisty: oprócz tego, że się praktykuje, trzeba mieć jeszcze dobre serce - spontanicznie odczuwać miłość i współczucie dla innych istot. Owe osiem wolności i dziesięć możliwości to 18 warunków, które muszą zaistnieć równocześnie, aby powstało „cenne” ludzkie ciało. Zaakcentowane jest tu słowo „cenne”, ponieważ ludzkie ciało nazywamy cennym tylko wtedy, gdy spotka się wszystkie 18 warunków. Jeśli brak któregoś z nich, takiej ludzkiej egzystencji nie określamy już jako „cennej”. Wszyscy osiągnęliśmy ludzkie odrodzenia, które można zakwalifikować jako cenne. Niełatwo jest je uzyskać - wręcz przeciwnie, jest to niezmiernie trudne, ponieważ aby do tego doszło, muszą zostać zgromadzone olbrzymie ilości pozytywnego potencjału. Jego moc w strumieniu naszej świadomości sprawia, że uzyskujemy pozytywny rezultat - Cenne Ludzkie Ciało. Jest ono po prostu skutkiem bardzo wielu pozytywnych działań z poprzednich żywotów. Tylko w ten sposób można je zdobyć.
Jeśli chodzi o przyczyny, to zwłaszcza jedna z nich umożliwia nam odrodzenie się w tak dogodnych okolicznościach - przestrzeganie dyscypliny. Sama w sobie prowadzi ona do osiągnięcia cennego ludzkiego życia. Przez „dyscyplinę” należy rozumieć z jednej strony rozmaite ślubowania wiodące do wyzwolenia, z drugiej zaś zaniechanie dziesięciu negatywnych działań. To, jak to sformułujemy, nie gra większej roli. To właśnie jakość dyscypliny jest bezpośrednią przyczyną uzyskania Cennego Ludzkiego Ciała. Można też użyć przykładów i analogii, aby zdobyć jakieś pojęcie o tym, co w rzeczywistości oznacza stwierdzenie, że nasze ludzkie życie jest czymś rzadkim i wartościowym. Wyobraźcie sobie szklany dom o doskonale gładkich ścianach. Gdyby ktoś rzucał grochem w takie ściany, większość ziarenek odbiłaby się i upadłaby na ziemię. To, że groch przylgnie do szyb wydaje się bardzo mało prawdopodobne, prawie niemożliwe. Jednak jeżeli rzuca się grochem przez długi czas, prędzej czy później jakieś ziarenko przylgnie do ściany. Prawdopodobieństwo odrodzenia się w Cennym Ludzkim Ciele jest o wiele mniejsze, niż prawdopodobieństwo tego, że ziarnko grochu przyczepi się do szkła. To jeden z wielu przykładów, które pokazują, jak wielką wartość ma nasza egzystencja. Inny przykład: wyobraźcie sobie drewniany pierścień miotany po powierzchni oceanu przez fale i wiatr. Na dnie oceanu żyje żółw, który co sto lat na krótką chwilę wynurza się na powierzchnię. Prawdopodobieństwo, że jego głowa trafi wtedy w środek pierścienia jest znikome, ale zdobyć Cenne Ludzkie Ciało jest jeszcze trudniej.
Wielką wartość i rzadkość Cennego Ludzkiego Ciała można też zilustrować liczbami, porównując ilość różnych rodzajów istot. Jesteśmy na przykład w stanie oszacować z dość dużą dokładnością, ilu ludzi mieszka w naszym kraju; to znana liczba. Gdyby jednak ktoś chciał zliczyć, ile owadów żyje na małym skrawku ziemi, okazałoby się to niewykonalne. To jeden ze sposobów mogących uświadomić nam, jak wyjątkowe i cenne jest bycie człowiekiem. Wszyscy urodziliśmy się w okolicznościach, które nadają naszemu życiu szczególną wartość. Powinniśmy zdawać sobie sprawę, że stało się tak dlatego, iż zgromadziliśmy ogromne ilości pozytywnego potencjału i oczyściliśmy umysł z wielu zaciemnień. Obecnie cieszymy się owocami tego postępowania i praktyki w poprzednich żywotach. Teraz najważniejszą rzeczą jest to, abyśmy jak najlepiej i najrozsądniej wykorzystali tę szansę, gdyż w przeciwnym razie nasz wysiłek pójdzie na marne. To tak, jakby ktoś zamierzał dokądś dotrzeć i dokonać czegoś konkretnego, a potem wrócił z pustymi rękoma. Gdyby ktoś wyruszył po wodę z pustym naczyniem i przyszedł z powrotem nie napełniwszy go, cała jego droga nie zdałaby się na nic. Dlatego powinniśmy starać się w pełni wykorzystać naszą uprzywilejowaną sytuację i nie dopuścić do tego, by została zmarnowana. Nadanie sensu własnemu życiu jest równoznaczne ze stosowaniem wskazówek dharmy i rozmaitych metod nauczanych przez Buddę. Przekazał on tak wielką ilość środków, że jeden człowiek nie zdołałby użyć ich wszystkich. Z tego powodu powinniśmy wykorzystać te z nich, które jesteśmy w stanie zastosować. Dla naszej praktyki dharmy najlepiej byłoby, gdybyśmy odwrócili się od światowego życia, tak jak to uczynił Milarepa, ale w dzisiejszych czasach tylko nielicznych stać na to, by praktykować na taką skalę. Jeśli stwierdzamy, że nie potrafimy tego zrobić, powinniśmy zdecydować się na praktykę na miarę naszych możliwości. Róbmy tyle, ile możemy. Dotyczy to wszystkich naszych praktyk: medytacji, gromadzenia zasługi, praktyk oczyszczających i oczywiście praktyk wstępnych.
Jednym ze sposobów gromadzenia pozytywnego potencjału jest ofiarowanie czegoś buddom. Najlepiej byłoby, gdybyśmy podarowali im dużą część tego, co posiadamy, ale jeśli jest to niemożliwe, zawsze możemy ofiarować czystą wodę. Jeżeli i tego nie jesteśmy w stanie zrobić, możemy złożyć w ofierze wielkie ilości kwiatów, a w przypadku gdyby to również okazało się dla nas niewykonalne, spróbujmy po prostu pomyśleć o kwiatach i w umyśle ofiarować je z oddaniem buddom. Możemy także w ten sposób uczynić im ofiarę z kwiatów, które gdzieś zobaczymy. Przy pomocy powyższych metod - podarowując buddom piękne rzeczy na różne sposoby, każdy na miarę swoich możliwości - gromadzimy w umyśle dobre wrażenia.
Kolejnym sposobem jest szczodrość dla sangi. Tak jak w poprzednim przypadku, najlepiej byłoby okazywać szczodrość na szeroką skalę, ale jeśli to niemożliwe, bądźmy szczodrzy w takim zakresie, w jakim możemy sobie na to pozwolić - na przykład wspierajmy sangę pełnym szacunku umysłem.
Trzecia możliwość to szczodrość wobec wszystkich czujących istot. Powinniśmy czynić wszystko, co w naszej mocy, aby im pomóc. Jeśli na przykład znajdziemy zwierzę, któremu chce się pić, dajemy mu wody itd.
Przykłady te ilustrują, że w każdej sytuacji można na różnych poziomach wykonywać pożyteczne, przynoszące zasługę praktyki. Naprawdę powinniśmy to robić tak dobrze, jak potrafimy. Odnosi się to, jak już wspominałem, do Praktyk Wstępnych i wszystkich innych rodzajów działań, które można wykonywać, aby wzmocnić swój pozytywny potencjał i rozpuścić negatywności obciążające umysł. Do działań szkodliwych nie powinniśmy mieć takiego nastawienia, iż staramy się unikać tylko tych najcięższych czynów, które są tak rażąco negatywne, że bez trudu można się od nich powstrzymać, a o mniej ważne z nich nie dbamy. Negatywny czyn, mniejszy czy większy, zawsze pozostanie zły i dojrzeje jako cierpienie i problemy. Jego skutek będzie zawsze negatywny, będzie odpowiadał wywołującemu go działaniu. Dlatego powinniśmy nie tylko koncentrować się na unikaniu bardzo szkodliwych czynów, lecz również zaniechać tych mniej znaczących błędów, które tak łatwo jest popełnić.
Odnosi się to także do postępowania przynoszącego pożytek. Z jednej strony powinniśmy się oczywiście skupić na tym, by wykonywać tak pożyteczne i pozytywne działania, jak to tylko możliwe. Jednak nigdy nie należy sądzić, że mniejsze pozytywne czyny są bezwartościowe i zaprzestać z tego powodu ich wykonywania. Być może myślimy czasem, że i tak nie jesteśmy w stanie dokonać czegoś pozytywnego na wielką skalę i dlatego nawet nie próbujemy. Pozytywne działanie zawsze pociąga za sobą odpowiadający mu skutek, każdy więc powinien czynić wszystko, co w jego mocy i nigdy nie zaniedbywać mniejszych pozytywnych czynów. Także w odniesieniu do praktyki nie należy myśleć, że nie opłaca się w ogóle zaczynać, skoro i tak nie damy rady praktykować na wielką skalę; powinniśmy robić tyle, ile możemy. Oto przykład ilustrujący, dlaczego tak ważne jest powstrzymywanie się od najmniejszych nawet negatywnych czynów. Wyobraźcie sobie wielką stertę suchej trawy, olbrzymią jak góra. Jeśli na tę stertę padnie nawet mała iskra, cała trawa spłonie. W ten sam sposób nawet najmniejszy negatywny czyn może mieć bardzo destruktywne skutki.
Nietrwałość
Drugie z czterech rozmyślań dotyczy nietrwałości. Wielu ludzi umiera w młodym wieku, a tylko nieliczni umierają ze starości. Ilustruje to następujący przykład: lampa maślana składa się z naczynia wypełnionego masłem i z knota. Moment, w którym lampa wypełniona jest po brzegi masłem, a knot jeszcze nie płonie, przypomina sytuację człowieka przed urodzeniem. Lampa maślana, która wypaliła się do końca, odpowiada człowiekowi umierającemu ze starości. Pomiędzy tymi dwoma możliwościami występuje mnóstwo wariantów pośrednich. W rzeczywistości istnieje o wiele więcej warunków powodujących śmierć, niż tych, które podtrzymują nasze życie. Wydaje się nawet, że liczba tych pierwszych, w porównaniu z dawniejszymi czasami, znacznie wzrosła. W przeszłości ludzie podróżowali pieszo i nie byli narażeni na niebezpieczeństwo śmierci w wypadku samochodowym czy w katastrofie lotniczej. W dzisiejszych czasach widzimy ogromną ilość warunków, które mogą nas zabić, i tylko nieliczne, które ochraniają nasze życie. Powinniśmy być świadomi faktu, że choć sama śmierć jest czymś pewnym, nigdy nie można mieć pewności, kiedy nadejdzie. Nasze życie można porównać z kroplą rosy na źdźble trawy: kropla jest bardzo delikatna, znika gdy tylko wzejdzie słońce. Życie jest drogocenne, ponieważ bardzo trudno je zdobyć, a łatwo ponownie stracić. Nie mamy żadnej kontroli nad czasem trwania sytuacji, w której się znajdujemy. Cenne Ludzkie Ciało daje nam wiele możliwości, ale nieustannie jest zależne od nietrwałości i śmierci. Nigdy nie wiemy, kiedy będziemy musieli odejść. Życie jest jak krótki błysk. Wprawdzie robimy zawsze wiele planów na przyszłość, ale kładąc się dzisiaj spać nie mamy żadnej pewności, że jutro znów się obudzimy. Umrzeć można w każdym wieku: zaraz po urodzeniu, jako dziecko, w młodości, jako człowiek dorosły lub starzec. Właściwie tylko nieliczni umierają jako ludzie starzy. Zazwyczaj życie dobiega kresu wcześniej. Jedyna pewność odnośnie śmierci to to, że bez wątpienia nadejdzie. Jednak dokładny czas jej przyjścia pozostaje niewiadomą, nie ma tu żadnych reguł. Nie ma pewności, że dzieci przeżyją swoich rodziców, nauczyciele nie zawsze umierają wcześniej niż ich uczniowie itd. Właściwie każdy o tym wie z własnego doświadczenia, ale mimo to nadal mamy na ten temat pewne koncepcje - na przykład uważamy za coś normalnego, że dzieci żyją dłużej niż ich rodzice. Jeśli jednak rozejrzymy się dookoła i przypomnimy sobie nasze własne doświadczenia, z pewnością stwierdzimy, że takie rzeczy nie są pewne - często rodzice żyją dłużej niż ich dzieci. Chociaż mamy to szczęście, że wciąż żyjemy, nie jest wcale oczywiste, że będzie tak jeszcze przez dłuższy czas, ponieważ śmierć może nadejść w każdej chwili. Na tym właśnie polega problem z naszym życiem - jest ono tak kruche, tak łatwo je zniszczyć i stracić. W chwili śmierci jest się bardzo samotnym. Obojętne ilu bliskich i drogich przyjaciół mamy teraz, jak bliska jest nam nasza rodzina, ile mamy sióstr, braci czy towarzyszy życia - w chwili śmierci nie będą mogli pójść z nami ani nam pomóc. Podobnie jest z dobrami materialnymi, które wydają się nam tak ważne: wszystko jedno, ile zgromadzimy pieniędzy, jak wielki i piękny jest nasz dom, jak dobrym samochodem jeździmy - i tak żadnej z tych rzeczy nie będziemy mogli ze sobą zabrać. Wzięcie ze sobą czegokolwiek jest po prostu niemożliwe, wszystko będziemy musieli zostawić. Dotyczy to również naszego ciała, które jest przecież tym, co nam w życiu najbliższe i najdroższe. Można by powiedzieć, że przez całe nasze życie towarzyszy nam cień naszego ciała; nie musimy nosić go ze sobą ani też w jakiś inny sposób troszczyć się o to, czy jest z nami, czy nie, ponieważ dzieje się to automatycznie. Jednak nawet ono nie może pójść z nami w chwili śmierci.
Nie ma więc absolutnie nic, co moglibyśmy ze sobą zabrać. Jedyne, co w momencie śmierci naprawdę się liczy, to tendencje które zgromadziliśmy w umyśle. Pozytywne i szkodliwe wrażenia będą nam towarzyszyć, czy tego chcemy czy nie, ponieważ nie można zabrać ze sobą tylko pozytywnych, a negatywnych zostawić. Te tendencje zadecydują, w jakim stanie znajdzie się nasz umysł. To od nich zależy, jakich przeżyć doświadczymy w momencie śmierci i w czasie, który nastąpi później. Jeśli nagromadziliśmy w umyśle dużo pozytywnych wrażeń, rezultat będzie analogiczny. Będziemy doświadczać wielkiego szczęścia i nie napotkamy cierpienia wiążącego się ze szkodliwymi tendencjami. Jednak w przypadku, gdy w naszym umyśle dominują negatywne tendencje, wpływają one na nasze przeżycia w ten sposób, że doświadczamy bólu i cierpienia. Powinniśmy sobie wyraźnie uświadomić, że jeśli chodzi o śmierć i to, co po niej nastąpi, nie może nam pomóc nic oprócz tego, jak postępowaliśmy za życia.
Przyczyna i skutek
Karma - trzecie z czterech rozmyślań - dotyczy przyczynowości. Każde działanie prowadzi do określonego skutku. Działanie pozytywne przyniesie pozytywny skutek, czyli doświadczenie radości i szczęścia. Natomiast szkodliwe działanie nieuchronnie spowoduje bolesny skutek - cierpienie. Proces ten jest nieunikniony, ponieważ skutek zależy zawsze od natury przyczyny. Jeśli zasiejemy nasiono, wyrośnie z niego określona roślina, np. z ziarenka ryżu wyrośnie ryż, a nie pszenica. Dlatego już wcześniej podkreślałem, że tak istotne jest, byśmy byli ostrożni pod tym względem i czynili wszystko, co tylko możliwe, aby wzmocnić w większym lub mniejszym stopniu swoje pozytywne postępowanie.
Jako pierwsze dojrzewają tendencje dominujące w naszym umyśle. A więc jeśli w nim przeważają te, które ukształtowały się na skutek negatywnych zachowań, będziemy je przeżywali najpierw i zdominują one nasze życie. Będziemy doświadczać cierpienia i czuć się nieszczęśliwi. To z kolei spowoduje, że nie poradzimy sobie z życiem i nasze problemy staną się jeszcze większe. Jeżeli jednak rozwijamy nasze skłonności do pozytywnego, pożytecznego działania i dokładamy starań, aby to one wzięły górę w naszym życiu, będą w nim wzrastać szczęście i radość - to one zdobędą przewagę. W rezultacie wzrośnie nasza zdolność do dalszego wzmacniania pozytywnych nawyków. Rzeczy drobne, gdy jest ich wiele, gromadzą się, dlatego nigdy nie powinniśmy zaniedbywać również tych pozytywnych czynów, które na pozór wydają się drobne. Zawsze musimy starać się ze wszystkich sił.
Te cztery rozmyślania nie zostały przez nikogo „wymyślone” - ani przeze mnie, ani przez jakiegoś innego lamę. Nie wymyślono ich, aby was oszukać - są autentyczne i w pełni prawdziwe. Nauczał ich sam Budda Siakjamuni. Udzielił on tych nauk, opierając się na swojej wszechwiedzącej mądrości i kochającej dobroci, w oparciu o zdolności, które posiadał. Chodzi o to, że każdy ma w umyśle silne zaciemnienia, przy czym główne przeszkadzające uczucia to przywiązanie, gniew i niewiedza. Z powodu tych zakłóceń powstaje cały szereg innych przeszkadzających uczuć. Wywierają one wpływ na nasze działania i w ten sposób prowadzą do wielu negatywnych aktywności. W naszej obecnej sytuacji przeszkadzające uczucia dominują dość silnie w umyśle i prowadzą do takiej aktywności ciała, mowy i umysłu, na skutek której gromadzimy negatywną karmę. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje oczywiście wiele negatywnych działań, ale dzielą się one na określone kategorie: trzy odnoszą się do naszego ciała, cztery do mowy, a kolejne trzy do umysłu. Trzy negatywne działania naszego ciała to zabijanie, kradzież i zadawanie cierpienia poprzez seks (chodzi o gwałt - przyp. red). Cztery dotyczące mowy to kłamstwo, oszczerstwo, używanie szorstkich słów i bezmyślna gadanina. Jeśli chodzi o umysł, mówimy o złośliwości, zawiści i tkwieniu w błędnych poglądach. Tych dziesięciu negatywnych działań powinno się unikać za wszelką cenę. Należy postępować przeciwnie: czynić dziesięć pozytywnych działań. Istnieje jeszcze jeden rodzaj negatywnych działań, które są o wiele bardziej szkodliwe niż dotychczas wymienione. Jest to „pięć skrajnie szkodliwych zachowań”:
1. zabicie ojca,
2. zabicie matki,
3. zamordowanie arhata,
4. fizyczne zranienie buddy lub kogoś, kto go reprezentuje, np. swojego nauczyciela; odnosi się to również do świadomego zniszczenia wizerunku buddy,
5. spowodowanie rozłamu w sandze.
Wykonanie któregoś z tych pięciu działań pociąga za sobą nagromadzenie skrajnie negatywnej karmy. Jest to o wiele gorsze niż dziesięć negatywnych czynów wymienionych wcześniej. Skutek takiego działania dojrzewa wyjątkowo szybko, a mianowicie bezpośrednio po śmierci, bez żadnego odstępu w czasie. Rezultatem jest natychmiastowe znalezienie się w stanie paranoi. Właśnie z tego powodu czyny te noszą nazwę, która w dosłownym tłumaczeniu brzmi: „Pięć działań pozbawionych odstępu”. „Odstęp” oznacza tu okres czasu od momentu wykonania działania do chwili dojrzenia jego skutku. Istnieje też kolejne pięć działań, bardzo zbliżonych do poprzednich pięciu:
1. zniszczenie stupy,
2. zabicie „zwykłego” bodhisattwy - kogoś, kto pomaga innym, chociaż nie osiągnął jeszcze żadnego stopnia bezpośredniego urzeczywistnienia,
3. zabicie swojego duchowego nauczyciela, czyli swojego lamy,
4. stosunek seksualny ze zrealizowanym arhatem,
5. kradzież czegoś, co należy do Trzech Klejnotów - Buddy, Dharmy i Sangi, np. ofiary, która została im podarowana.
Można wyjaśniać zasady działania karmy na wiele sposobów i wyróżniać rozmaite rodzaje działań. Tu przedstawiłem najczęściej spotykany podział negatywnych działań: dziesięć negatywnych, pięć skrajnie negatywnych i pięć, które są do nich bardzo podobne. Mówiąc ogólnie, negatywne działania nie posiadają żadnych pozytywnych właściwości; są wyłącznie szkodliwe. Budda rzekł jednak pewnego razu: „Negatywne działania mają jedną dobrą cechę - powstałe w ich skutek negatywności mogą zostać oczyszczone”. Nie oznacza to, że negatywny czyn sam w sobie ma jakieś pozytywne właściwości. Jest to tylko sposób wyrażenia tego, że wszystko co szkodliwe można oczyścić. Oczyszczenie jest możliwe dzięki zastosowaniu tzw. „czterech mocy”. Trzeba tu jednak zaznaczyć, iż na ogół przyjmuje się, że istnieją przypadki, w których, mimo zastosowania „czterech mocy”, niezmiernie trudno jest usunąć mentalne tendencje spowodowane przez określone negatywne czyny. Chodzi tu o pięć skrajnie szkodliwych działań opisanych wcześniej. Następnym wyjątkiem stanowiącym szczególnie trudny przypadek jest zupełny brak zaufania do Trzech Klejnotów i trwanie przy błędnych poglądach.
Wady samsary
Za sprawą naszej karmy, która dojrzewa w postaci określonych przeżyć, koło uwarunkowanej egzystencji obraca się dalej; na tym polega samsara. Działania i karma gromadzą się i dzięki temu manifestują się przeżycia. Jeśli w naszym życiu przeważają działania pozytywne, w rezultacie doświadczać będziemy stanów radości, jeśli negatywne - przede wszystkim cierpienia. Na tej podstawie wyróżniamy w obrębie samsary sześć rodzajów doświadczeń, czyli sześć stanów egzystencji: obszary paranoi, stan głodnych duchów, życie jako zwierzę, człowiek, półbóg lub bóg.
Obojętnie, który z tych stanów rozpatrujemy, nie znajdziemy tam nic prócz cierpienia. Przyjrzyjmy się przez chwilę tym sześciu sytuacjom, by sobie wyobrazić, co przeżywa ktoś, kto się w nich odrodzi. Stan paranoi to nie obszar, lecz nazwa określonego stanu umysłu, w którym wyróżnia się szereg „pomniejszych” stanów - 18 „piekieł”. W ośmiu z nich istoty cierpią z powodu gorąca, w dalszych ośmiu z powodu strasznego zimna. W ich pobliżu są jeszcze dwa inne piekła, tak że razem jest ich 18. We wszystkich tych stanach nie doświadcza się niczego prócz gorąca i zimna, a więc jest to wyłącznie nieopisane cierpienie. Można by sądzić, że wprawdzie w obszarach paranoi panuje wielkie cierpienie, ale za to inne stany egzystencji nie są takie złe. Spójrzmy jednak, co przeżywają np. istoty w świecie duchów. Żyjące tam „głodne duchy” bardzo cierpią wskutek głodu i pragnienia. W jednym z opisów tego obszaru zostało powiedziane: „Głodny duch przez 100 lat nie słyszy nawet słowa „pożywienie” czy „woda” i nie ma żadnego do nich dostępu”. Według opisu głodne duchy mają brzuchy wielkie jak góry, a przełyki cienkie jak włos. Niemożliwością jest dla nich zjedzenie takiej ilości pożywienia, która zaspokoiłaby ich głód i pragnienie. Nawet jeśli uda im się znaleźć trochę wody lub jedzenia, w chwili, w której zechcą je spożyć, rzeczy te przemieniają się w coś tak obrzydliwego, jak krew i ropa. Jest to dominujące doświadczenie w ich życiu - spotyka je tylko cierpienie. Można by pomyśleć, że w świecie zwierząt jest lepiej. Jednak przyglądając się sytuacji zwierząt, również odkryjemy jedynie cierpienie. Łatwo się przekonać, ile bólu doświadczają zwierzęta w wodzie i na lądzie, gdy są ścigane i zabijane. Obszary te noszą nazwę trzech „niższych” światów, ponieważ dominuje w nich wielkie cierpienie. Ale nawet w tzw. „wyższych” światach nie znajdziemy nic prócz niego. Główny problem asurów (półbogów) to zazdrość: widzą przyjemności bogów i są zazdrośni, gdyż ich własne przyjemne doznania nie mogą się równać z rozkoszami bogów. Z tego powodu tytani toczą nieustanną walkę z bogami, lecz nigdy nie udaje im się zwyciężyć. Zawsze przegrywają i ciągle są zazdrośni. Na tym polega cierpienie w świecie półbogów. Nie omija ono również bogów. Chociaż doświadczają bardzo wielu przyjemności w ciągu życia, przed śmiercią spotyka ich ogromne cierpienie, gdy sobie uświadamiają, że muszą odejść. Dostrzegają zbliżającą się śmierć siedem dni wcześniej, przy czym siedem dni w świecie bogów odpowiada, według ludzkiej rachuby czasu, siedmiu latom. Bogowie przez siedem lat widzą więc z całą dokładnością, gdzie się odrodzą, a ponieważ zużyli całą swoją dobrą karmę, będą musieli spaść do niższych światów. O nadchodzącej śmierci wiedzą też dzięki określonym znakom: kwiaty ozdabiające ich ciała więdną, a same ciała zaczynają wydzielać przykrą woń. A zatem nawet świat bogów pełen jest cierpienia. Wreszcie w świecie ludzi przeżywa się np. cierpienia narodzin, starości, choroby i śmierci. Którejkolwiek ze sfer egzystencji byśmy się nie przyjrzeli, zobaczymy że samsara i cierpienie to jedno i to samo. Samsarę można porównać do siedzenia na igle - nie ma w tej sytuacji nawet jednego momentu wolnego od cierpienia. Cztery rozmyślania, dzięki którym odwracamy się od samsary, są dla nas niezmiernie ważne. Wielu dawnych mistrzów używało pewnego cytatu: „Przygotowania sięgają głębiej niż sama główna praktyka”. Dla naszego rozwoju w praktyce dharmy jest rzeczą wielkiej wagi, abyśmy jasno pojęli te podstawowe poglądy. Dlatego powinniśmy poświęcić dużo czasu na gruntowne zrozumienie Czterech Podstawowych Rozmyślań. Dopiero zapoznawszy się szczegółowo z wyjaśnieniami dotyczącymi Cennego Ludzkiego Ciała, będziemy mogli naprawdę docenić fakt, iż je posiadamy. Potem przechodzimy do „Nietrwałości”, a gdy i ją dokładnie przemyślimy, powinniśmy zrozumieć jak działa karma, a następnie jak funkcjonuje samsara i na czym polega cierpienie w poszczególnych jej sferach. Gdy rozwiniemy już w sobie te podstawowe poglądy, będziemy dysponowali mocnym fundamentem dla dalszej praktyki, czyli dla „Czterech Szczególnych Praktyk Wstępnych” - pokłonów, medytacji Diamentowego Umysłu, podarowania mandali i guru jogi. Wtedy będziemy mieli naprawdę solidną podstawę. Dzięki niej uzyskamy bezpośredni wgląd. Jeżeli nie zatroszczymy się o mocne fundamenty, może nam być trudno osiągnąć pomyślne rezultaty we wszystkich innych praktykach. Przy budowie domu potrzebny jest dobry fundament, gdyż w przeciwnym razie budynek zawali się przy lada okazji, nie można więc czuć się w nim bezpiecznie - podobnie jest z praktyką dharmy.
Można wyjaśnić ten temat o wiele szerzej, ale proszę, byście zachowali w umyśle to, co już zostało tu powiedziane. Przebywanie w samsarze oznacza cierpienie. Powinniśmy jednak uważać się za szczęśliwców, ponieważ znaleźliśmy się w tak uprzywilejowanej sytuacji, że udało nam się odrodzić jako posiadający Cenne Ludzkie Ciało. Oznacza to, że mamy wspaniałą możliwość, której bylibyśmy pozbawieni w innych sferach egzystencji: jesteśmy obdarzeni wolnością w wystarczającym stopniu, aby być w stanie odróżnić czyny dobre od szkodliwych. Możemy zaprzestać negatywnych działań i skoncentrować się na pozytywnych. Jeśli będziemy ćwiczyć się w pożytecznym postępowaniu, nasze obecne życie umożliwi nam osiągnięcie stanu wyzwolenia z samsary. Z drugiej strony, jeśli nie dbamy o to i dalej postępujemy negatywnie, skutek będzie odpowiedni do naszych działań i nie będziemy mogli uwolnić się od samsary, nadal wprzężeni w odwieczny krąg ciągłego odradzania się w którymś ze światów. Dlatego powinniśmy być świadomi, jak wielką szansę mamy tu i teraz, i robić wszystko co tylko możemy, aby z niej skorzystać, dopóki spoczywa w naszych rękach. Wiem, że wszyscy czynicie bardzo wiele wysiłków w tym kierunku. Ludzie w dzisiejszych czasach są bardzo zajęci, muszą zarabiać pieniądze itd. Mimo to znajdujecie czas na słuchanie nauk i praktykę dharmy. To bardzo dobre i pożyteczne. Chciałbym was zachęcić, byście dalej tak postępowali. Nigdy nie czujcie się zniechęceni w waszej praktyce.
http://www.jasnesny.wordpress.com
„Nie oce­niaj suk­ce­su człowieka po tym jak wy­soko się wspiął, lecz jak wy­soko od­bił się od dna.”
Awatar użytkownika
Aditya
Posty: 1115
Rejestracja: pn maja 23, 2011 21:13
Płeć: kobieta
Tradycja: buddyzm
Lokalizacja: Wonderland

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: Aditya »

Witaj gustav :)

Tutaj coś na temat lenistwa i ociężałości: The five mental hindrances and their conquest
Motylu!
Dobre myśli jak złote mlecze
wyrastają z umysłu.
gustav
Posty: 2
Rejestracja: czw kwie 04, 2013 13:00
Płeć: mężczyzna
Tradycja: wkręcam się

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: gustav »

Flandra pisze:Witaj,
niedawno GatoNegro i Wbrzuchuwieloryba przesłali mi linki do audycji z Marią Monetą Malewską. Znalazłam tam audycję o braku energii, być może wyda Ci się w jakiś sposób pomocna
Wrzuciłem mp3 na komórkę. Gdy odsłucham to dam znać co sądzę, lub nie jeżeli znajdę wszystko czego potrzebuję.
Co do interpretacji Szlachetnej Ośmioaspektowej Ścieżki - bardzo mądrze napisane, celnie. Fajnie, że dzielisz się wiedzą+doświadczeniem.
Flandra pisze:Moim zdaniem etyka, pozytywne nastawienie do ludzi i świata, spokój wewnętrzny, uważność, rozsądek i motywacja to buddyjskie sposoby na pozyskiwanie energii i realizacji celów.
Nie jestem jednak w stanie wskazać Ci jednego tekstu czy książki, w którym znajdziesz wszystkie instrukcje, wydaje mi się jednak, że w każdym buddyjskim tekście, czy wykładzie buddyjskiego nauczyciela znajdziesz jakąś wskazówkę jak posunąć się dalej na swojej drodze ku przeciwdziałaniu lenistwu i skupieniu się na konkretnym zadaniu. :)
Myślę, że to co napisałaś powyżej i tutaj to już bardzo dużo. Dzięki!
ethan pisze:W buddyzmie tybetanskim duza wage przyklada sie do tak zwanych czterech wstepnych rozmyslan, ktore skierowuja umysl ku Dharmie.
Właśnie tworzę sobie ebooka (nie przepadam za czytaniem na monitorze). Dzięki!
Aditya pisze:Tutaj coś na temat lenistwa i ociężałości: The five mental hindrances and their conquest
Również tworzę ebooka. Dzięki!



Bardzo mi pomogliście. Macie mnie z głowy (na jakiś czas). Miłego wieczoru/wieczora!
Awatar użytkownika
shibakusa
Posty: 25
Rejestracja: śr maja 15, 2013 09:22
Płeć: mężczyzna
Tradycja: Zen
Lokalizacja: Ząbki, koło Warszawy

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: shibakusa »

Witam!

Tak się składa, że ja też mam duże problemy z lenistwem. Dzięki przygotowanym przez Was materiałom dla Gustava także i ja z nich skorzystałem i... chciałem za to podziękować :)
Across!
Awatar użytkownika
Krzychu
Posty: 29
Rejestracja: sob maja 18, 2013 19:23
Płeć: mężczyzna
Tradycja: panteizm

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: Krzychu »

Jestem początkujący i mam pytanie odnośnie tematu. Czy wyrzeczenie się pragnień nie powoduje lenistwa?

Flandra: Bardzo dobrze opisana 8smioraka ścieżka, Twój post pozwolił mi ją troszeczkę lepiej zrozumieć.
Natura ta jest tym samym co umysł wszystkich buddów. Buddowie przeszłości i przyszłości jedynie go przekazują. Poza tym umysłem nigdzie nie ma buddy. Ale omamieni ludzie nie zdają sobie sprawy, że ich własny umysł jest buddą. Poszukują go na zewnątrz. Nigdy nie przestają wzywać buddów, oddawać im czci i dociekać jakie jest miejsce ich pobytu. Nie ulegajcie takim urojeniom. Poznajcie jedynie własny umysł. Poza nim nie ma innego buddy.
Awatar użytkownika
GatoNegro
Posty: 503
Rejestracja: śr lis 24, 2010 19:07
Płeć: mężczyzna
Tradycja: Szkoła Zen Kwan Um
Lokalizacja: Bielsko-Biała
Kontakt:

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: GatoNegro »

Krzychu pisze:Jestem początkujący i mam pytanie odnośnie tematu. Czy wyrzeczenie się pragnień nie powoduje lenistwa?
Witaj Krzychu :)

Lama Ole Nydahl powiedział:
Kto myśli o sobie, ma problemy.
Kto myśli o innych, ma zadania do wykonania.


Pozdrawiam.
GN
Kwan Seum Bosal
Awatar użytkownika
Krzychu
Posty: 29
Rejestracja: sob maja 18, 2013 19:23
Płeć: mężczyzna
Tradycja: panteizm

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: Krzychu »

Witam :) Ciekawy cytat, podoba mi się :)

"Kto myśli o sobie, ma problemy.
Kto myśli o innych, ma zadania do wykonania."

Czyli jeśli pragniemy czegoś dobrego dla innych, to takie pragnienia są jak domniemam dobre (?) :)
Natura ta jest tym samym co umysł wszystkich buddów. Buddowie przeszłości i przyszłości jedynie go przekazują. Poza tym umysłem nigdzie nie ma buddy. Ale omamieni ludzie nie zdają sobie sprawy, że ich własny umysł jest buddą. Poszukują go na zewnątrz. Nigdy nie przestają wzywać buddów, oddawać im czci i dociekać jakie jest miejsce ich pobytu. Nie ulegajcie takim urojeniom. Poznajcie jedynie własny umysł. Poza nim nie ma innego buddy.
Awatar użytkownika
GatoNegro
Posty: 503
Rejestracja: śr lis 24, 2010 19:07
Płeć: mężczyzna
Tradycja: Szkoła Zen Kwan Um
Lokalizacja: Bielsko-Biała
Kontakt:

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: GatoNegro »

Krzychu pisze: Czyli jeśli pragniemy czegoś dobrego dla innych, to takie pragnienia są jak domniemam dobre (?) :)
Tak, takiego rodzaju pragnienia są dobre.

Zapytałeś o to, czy wyrzeczenie się pragnień nie powoduje lenistwa. Jakiego rodzaju pragnienia miałeś na myśli?
Kwan Seum Bosal
Awatar użytkownika
Krzychu
Posty: 29
Rejestracja: sob maja 18, 2013 19:23
Płeć: mężczyzna
Tradycja: panteizm

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: Krzychu »

Jeśli pracuję, żeby mieć pieniądze albo trenuję żeby mieć dobre samopoczucie? Takie pragnienia :) Dobrego samopoczucia :)
Natura ta jest tym samym co umysł wszystkich buddów. Buddowie przeszłości i przyszłości jedynie go przekazują. Poza tym umysłem nigdzie nie ma buddy. Ale omamieni ludzie nie zdają sobie sprawy, że ich własny umysł jest buddą. Poszukują go na zewnątrz. Nigdy nie przestają wzywać buddów, oddawać im czci i dociekać jakie jest miejsce ich pobytu. Nie ulegajcie takim urojeniom. Poznajcie jedynie własny umysł. Poza nim nie ma innego buddy.
Awatar użytkownika
GatoNegro
Posty: 503
Rejestracja: śr lis 24, 2010 19:07
Płeć: mężczyzna
Tradycja: Szkoła Zen Kwan Um
Lokalizacja: Bielsko-Biała
Kontakt:

Re: Lenistwo i "wzbudzanie energii"

Nieprzeczytany post autor: GatoNegro »

Krzychu pisze:Jeśli pracuję, żeby mieć pieniądze albo trenuję żeby mieć dobre samopoczucie? Takie pragnienia :) Dobrego samopoczucia :)
Ja tutaj nie widzę problemu. ;)
Praca zarobkowa czy dbanie o dobrą kondycję swojego ciała to wszystko jest okey.
Każdy człowiek chce czuć się dobrze, nie ma w tym nic złego jeśli pracujesz na swoje utrzymanie i ćwiczysz dla dobrego zdrowia i samopoczucia. To nie są pragnienia o które należałoby się martwić.

Pozdrawiam.
GN
Kwan Seum Bosal
ODPOWIEDZ

Wróć do „Wasze pierwsze pytania”