Problem z wyborem Sanghi a negatywna karma. Wybór Tradycji.

[karuna]

Hej.

Trochę mi głupio o tym pisać, ale chciałbym z siebie to wyrzucić. Przejdę do sedna sprawy.

Otóż, są dwie Sanghi, które co jakiś czas odwiedzam. Robiłbym to częściej, ale mam dojazd taki sobie. Obie te Sanghi chyba myślą, z resztą tak się "niestety" zachowuję, że już tam bym chciał zostać... Myślę, że to nie jest mądre i dzisiaj tym bardziej to do mnie dochodzi. Czy może to mieć wpływ na wytworzenie negatywnego potencjału?

Druga sprawa, z której ta sytuacja wynika, to problem z wyborem tradycji. W sumie to bym poszedł wszędzie, gdzie jest przyjazna dla praktyki atmosfera... Tak, żeby być spokojnym i rozwinąć dobroć w sobie. I w tym szkopuł, że przez moje urojenia i lęki odrzucam różne wypowiedzi Mistrzów, bo mi się wydają nieadekwatne, albo brakuje w nich współczucia albo myślę, że to jest na nic i nie działa po prostu. Takie to niemądre, zdaję sobie z tego sprawę, ale w sumie czasu jest mało, i muszę się czymś zająć konkretnie i intensywnie, a nie do końca tylko gdybać, próbować i wybierać...

pozdrawiam dzisiejszym późnym wieczorem
karuna

[karuna]

tak się "niestety" zachowuję, że już tam bym chciał zostać...

Po prostu tam chodzę/chodziłem.

Jestem prostym człowiekiem, wiem co zrobię. Przepraszam za zawracanie gitary.

pozdrawiam serdecznie
karuna

[GreenTea]

Karuna, podobno dobrze sformułowane pytanie, to 50% odpowiedzi
Nie przejmuj się wątpliwościami, one są pomocne w dokonywaniu wyborów.

Pozdrawiam, gt

[karuna]

Dziękuję, Green Tea.

Poradzę sobie.

pozdrawiam
karuna

[Har-Dao]

Obie te Sanghi chyba myślą, z resztą tak się "niestety" zachowuję, że już tam bym chciał zostać... Myślę, że to nie jest mądre i dzisiaj tym bardziej to do mnie dochodzi. Czy może to mieć wpływ na wytworzenie negatywnego potencjału?

Czołem

Myślę, że to trochę egoistyczne myślenie (z którego pewnie zdajesz sobie sprawę), w stylu "którą sanghę zaszczycę swoją obecnością"? Jakby tradycje / ludzie w nich pragnęli jak najwięcej wyznawców, popleczników, etc. Nie chodzi o ludzi a o naukę w danej szkole, jeśli któraś ma takie nauczanie, które do Ciebie najlepiej tafia - git, o to chodzi. A jeśli i to się zmieni - tym lepiej. Myślę, że nikt nie płacze w sanghach jeśli ktoś zmieni tradycję (lub nawet religię). Tak przynajmniej powinno być. Jeśli płaczą, złoszczą się, zazdroszczą, to też świadczy o sandze, jaka jest i była i jacy byli tam ludzie.

meta&peace
H-D

[karuna]

"którą sanghę zaszczycę swoją obecnością"?

Bardziej takie myślenie, że nie mogę się zdecydować, gdzie na stałe się wybierać. Tu i tu mi się podoba. Ale już dojrzewa we mnie myśl, że koniec z "tym". Najgorsze, że to moje niezdecydowanie/poszukiwanie trwa już kilka lat w sumie.

Nikt mi nie każe tam przebywać, tak to widzę. W każdym razie, wiem co zrobię i muszę się tego trzymać.

Dzięki za odpowiedź.

pozdrawiam
k.

[karuna]

Myślę, że to wynika z mojej dezorganizacji i dekoncentracji. Jest na to sposób na pewno.

Dziękuję Wszystkim.
k.

[kunzang]

Witaj

Myślę, że to wynika z mojej dezorganizacji i dekoncentracji. Jest na to sposób na pewno.

A jaki sposób Tobie przychodzi na myśl?

Pozdrawiam

[ethan]

Obie te Sanghi chyba myślą, z resztą tak się "niestety" zachowuję, że już tam bym chciał zostać... Myślę, że to nie jest mądre i dzisiaj tym bardziej to do mnie dochodzi. Czy może to mieć wpływ na wytworzenie negatywnego potencjału?

Złą karmę byś wytwarzał wtedy jakbyś ich w jakiś sposób świadomie okłamywał, a tego chyba nie robisz, co? A samo nie mówienie tego, jeśli o to nie pytają to raczej nic złego, zwłaszcza że masz szczere intencje, a obawy wynikają z tego czy innego powodu. Ale jeśli Cię to gryzie to może "przyznaj" się im do tego i porozmawiaj o tym.

Samo chodzenie do dwóch sang nie jest niczym złym, sam znam kilka osób które uczęszczają do szkół rożnych tradycji na praktyki i to nie tylko w obrębie wadżrajany. Ważne jest jednak żeby nie mieszać ze sobą metod innych tradycji w jednej sesji medytacyjnej, kiedy robi się je pózniej samemu w domu.

Druga sprawa, z której ta sytuacja wynika, to problem z wyborem tradycji. W sumie to bym poszedł wszędzie, gdzie jest przyjazna dla praktyki atmosfera... Tak, żeby być spokojnym i rozwinąć dobroć w sobie. I w tym szkopuł, że przez moje urojenia i lęki odrzucam różne wypowiedzi Mistrzów, bo mi się wydają nieadekwatne, albo brakuje w nich współczucia albo myślę, że to jest na nic i nie działa po prostu.

Jeśli myślisz że nie działa, a masz tu na myśli wadżrajanę to moim zdaniem lepiej sobie odpuść. Tutaj praktyki nie działają, nie działają w 100%, lub może nawet nie działają tak jak trzeba, jeśli się nie ma co do tego 100% pewności. Jak masz wątpliwości to zawsze możesz iść do zen i utrzymywać umysł "nie wiem".

[kunzang]

Witam

Jeśli myślisz że nie działa, a masz tu na myśli wadżrajanę to moim zdaniem lepiej sobie odpuść. Tutaj praktyki nie działają, nie działają w 100%, lub może nawet nie działają tak jak trzeba, jeśli się nie ma co do tego 100% pewności. Jak masz wątpliwości to zawsze możesz iść do zen i utrzymywać umysł "nie wiem".

-EDIT-
Zen powiadasz Ethanie/?/... ...no skoro tak zen postrzegasz, to znaczy też tyle, jak dla mnie /i w tym kontekście/, że pal demon tantrę i można się za dzogczen swobodnie wziąć.

Pozdrawiam


ps
Ethan - Twe rozumienie stanu umysłu ''nie wiem'' jest dla mnie... no nie z tej bajki

[ethan]

Zen powiadasz Ethanie/?/... ...no skoro tak zen postrzegasz, to znaczy też tyle, jak dla mnie /i w tym kontekście/, że pal demon tantrę i można się za dzogczen swobodnie wziąć.

Za samo dzogczen oczywiście, swobodnie Tyle że, jak u nas, jako drugorzędne praktyki, wykorzystuje się też tantrę i w tym kontekście raczej bym nie polecał, zwłaszcza jeśli miałoby się wydawać, że Mistrzowi brakuje współczucia. Nie wiem jakby to pogodzić, ale ja mam słabe zdolności, może ktoś inny by umiał

[ethan]

ps
Ethan - Twe rozumienie stanu umysłu ''nie wiem'' jest dla mnie... no nie z tej bajki

Dlatego dodałem na końcu emotkę " ", co miało wskazywać na żart

[kunzang]

Witaj

Zen powiadasz Ethanie/?/... ...no skoro tak zen postrzegasz, to znaczy też tyle, jak dla mnie /i w tym kontekście/, że pal demon tantrę i można się za dzogczen swobodnie wziąć.

Za samo dzogczen oczywiście, swobodnie Tyle że, jak u nas, jako drugorzędne praktyki, wykorzystuje się też tantrę i w tym kontekście raczej bym nie polecał, zwłaszcza jeśli miałoby się wydawać, że Mistrzowi brakuje współczucia. Nie wiem jakby to pogodzić, ale ja mam słabe zdolności, może ktoś inny by umiał

U Was wykorzystuje się jako drugorzędne, także podejście sutr i szamańskie... u Was, znaczy u dzogczenpów - jak i u innych - jest bardzo ciekawie

Pozdrawiam

[ethan]

U Was wykorzystuje się jako drugorzędne, także podejście sutr i szamańskie... u Was, znaczy u dzogczenpów - jak i u innych - jest bardzo ciekawie

Też sutr, i też szamańskie, znaczy te "zintegrowane" przez Padmasambhawę i innych, również. Jest ciekawie

[kunzang]

Witaj

Was wykorzystuje się jako drugorzędne, także podejście sutr i szamańskie... u Was, znaczy u dzogczenpów - jak i u innych - jest bardzo ciekawie

Też sutr, i też szamańskie, znaczy te "zintegrowane" przez Padmasambhawę i innych, również. Jest ciekawie

No więc właśnie... a Ty tu z ''nie wiem'', do zen odsyłasz, jakbyś o dzogczen zapomniał, dzogczenpo


Pozdrawiam

[ethan]

[karuna]

A jaki sposób Tobie przychodzi na myśl?

Na dezorganizację moją przewlekłą przepisują receptę na uważność. Nie widzę innego wyjścia.

Właśnie Mistrz Jakusho Kwong, mówił, że Zen Soto u niego, jest bardzo szczegółowe. Z resztą to prawda, wystarczy jeść w orioki, dla mnie to bardzo trudne. Tak samo "uważne chodzenie" Thich Nhat Hahna, to mi bardzo odpowiada, muszę do tego wrócić, do chodzenia.

Złą karmę byś wytwarzał wtedy jakbyś ich w jakiś sposób świadomie okłamywał, a tego chyba nie robisz, co?

Raz mówiłem w jednym miejscu, że chcę praktykować i proszę o ponowne wpisanie na listę informacyjną na temat praktyk. Ostatnio mówiłem jednej dziewczynie po praktyce, że będę teraz tu przychodził... A znów jest to zwrot na inne tory.

Ważne jest jednak żeby nie mieszać ze sobą metod innych tradycji w jednej sesji medytacyjnej, kiedy robi się je pózniej samemu w domu.

Powiedziałbym, że najlepiej mi się siedzi w zazen. I to ponoć wystarcza, tyle że mi się włącza wątpienie, i jak to siedzenie już mnie uspokoi to mam zamiar praktykować coś innego, coś najlepiej rozwijającego współczucie. W tym najlepiej się czuję. I jeśli to też ma prowadzić do mądrości, praktyka współczucia, to się raduję.

Gdzieś czytałem, że po jakimś czasie praktyki medytacji, pojawia się zwątpienie. Chyba jakiś Nauczyciel Zen to pisał. Więc ten "Big Doubt" ponoć jest w porządku.

Jeśli myślisz że nie działa, a masz tu na myśli wadżrajanę to moim zdaniem lepiej sobie odpuść.

Tym się właśnie kieruję. Mam wątpliwości, które raz są, a później ich nie ma. Ale wiem, że tak nie można na dłuższą metę.

Jak masz wątpliwości to zawsze możesz iść do zen i utrzymywać umysł "nie wiem".

Może i żart, ale chyba to byłby dobry dla mnie sposób... Jakoś nie wierzę, że moje modlitwy mogą komuś pomóc, choć bardzo bym chciał. Głównie o to mi chodzi...

zwłaszcza jeśli miałoby się wydawać, że Mistrzowi brakuje współczucia

Przyznam, że stąd "uciekam od Zen", bo boję się, że tam go mało... Dla mnie niezrozumiałe jest to, że Mistrz Zen mógł powiedzieć, że zabiłby Buddę po jego narodzinach, i dzięki temu zapanował pokój na Ziemi. Dalej, jest koan, o tym jak Mistrz przecina kota na pół, kiedy dwie grupy zebranych zaczęły się o niego kłócić. Ciężko mi to strawić... Ale wiem, że to jakaś nauka.

Tak to jest już. Muszę się uspokoić i zniwelować lęk przed śmiercią, a raczej tym co ze mną będzie, bo wątpię, żeby było lepiej. I do tego zniszczyć gniew, bo bywa, że przeklinam w myślach różne sprawy. Mówią mi ludzie, że wręcz emanuję spokojem, ale dla mnie to niemożliwe jest. I to jest w sumie mój materiał na praktykę. A sposób, to jednak sobie posiedzę...

Już dwa razy miałem się stać (obie te grupy, a nawet trzy... ) "oficjalnym" członkiem Sanghi i przyjąć schronienie. W każdym razie rozmawiałem z Nauczycielem Zen, i mu mówiłem o problemie, chyba sedno jest to sytuacji, i mówił, żebym brał leki. Ale mówił, że się nadaję na ucznia... Może też nie warto kombinować, jeśli już jest grupa, która mnie zna już całkiem dobrze... W każdym razie z widzenia. Czyli chyba determinacja jest potrzebna. I coś za dużo myślę chyba o tym, a za mało robię. No nic, pozdrawiam.

pozdrawiam Was serdecznie
karuna

[kunzang]

Witam

uproszczę...

(...) Jak masz wątpliwości to zawsze możesz iść do zen i utrzymywać umysł "nie wiem".

A gdy masz wątpliwości, to możesz też iść do dzogczen, czy może nie możesz - jak uważasz?

Pozdrawiam

[karuna]

A gdy masz wątpliwości, to możesz też iść do dzogczen, czy może nie możesz - jak uważasz?

To jest do mnie pytanie, czy do Ethana?

Jeśli o mnie chodzi, to nie wiem. Mam fajną książkę o dzogczen, i bardzo mi się podoba... Nie wiem...

pozdrawiam
k.

[kunzang]

Witaj

A gdy masz wątpliwości, to możesz też iść do dzogczen, czy może nie możesz - jak uważasz?

To jest do mnie pytanie, czy do Ethana?

A w cytowanym tekście przeze mnie jesteś Ty czy Ethan/?/

Pozdrawiam

[karuna]

Okej, sorry.

[kunzang]

Witaj

(...) Tak samo "uważne chodzenie" Thich Nhat Hahna, to mi bardzo odpowiada, muszę do tego wrócić, do chodzenia.

Spacery - chodzenie - to dobra sprawa, serio
Dużo spacerowałem po lesie kabackim, właśnie w ramach poczucia utrzymywania uważności. Znaczy, chodzenie może mieć różny wymiar, a sprokurować /wg mnie/ okoliczność w której utrzymanie uważności w chodzeniu stanie się swego rodzaju ''rytuałem'', to żaden problem. Problemem może bywać to, gdy umieszczamy to tylko w ramach praktyki formalnej, zamiast wykorzystywać daną okoliczność, np spacer po lesie jako praktykę.
Upraszczam tu... a zmierzam /w uproszczeniu/ do tego, że podejście do uważnosci, nie musi być sformalizowane - a uważność jako taka, jest podstawą bez względu na tradycję czy szkołę. To z jednej strony, a z drugiej...
Jest tak, że ponad trzy dekady podążam ścieżką ku ustaniu cierpienia i na ten moment jestem wyzutym z wszelkich wątpliwości co do poglądu, ścieżki i owocu... ale nawet suchej bagietki nie dam za to.
Kwestią nie jest /wg mnie/ wybór sangi - a pojawiające się poczucie winy związane z wyborem sangi uważam za zaprzeczeniem ducha buddyzmy - wleczenie poczuć winy, to nie jest buddyzm /jak sobie z tym radzić mówi buddyzm/.
Znaczy... łaski nikomu nie robisz, że podążasz ścieżką i nikomu w związku z tym nie jesteś nic winien - pytanie się jednak pojawia: czy gdy już podejmiesz decyzję, to doprowadzisz to do końca /?/

Pozdrawiam

[ethan]

Jak masz wątpliwości to zawsze możesz iść do zen i utrzymywać umysł "nie wiem".

Może i żart, ale chyba to byłby dobry dla mnie sposób... Jakoś nie wierzę, że moje modlitwy mogą komuś pomóc, choć bardzo bym chciał. Głównie o to mi chodzi...

Znaczy że głównie, masz takie watpliwości? Jeśli tak, to moim zdaniem, to jest pikuś. Możesz np. modlić się do jakiejś oświeconej istoty, żeby pomogła komuś. Zaszkodzić na pewno nie zaszkodzi, pomóc może, a czy na pewno będzie efekt? Na pewno lepiej być optymistą niż pesymistą. Co do tego nie mam wątpliwości

zwłaszcza jeśli miałoby się wydawać, że Mistrzowi brakuje współczucia

Przyznam, że stąd "uciekam od Zen", bo boję się, że tam go mało... Dla mnie niezrozumiałe jest to, że Mistrz Zen mógł powiedzieć, że zabiłby Buddę po jego narodzinach, i dzięki temu zapanował pokój na Ziemi. Dalej, jest koan, o tym jak Mistrz przecina kota na pół, kiedy dwie grupy zebranych zaczęły się o niego kłócić. Ciężko mi to strawić... Ale wiem, że to jakaś nauka.

Wiesz, to są koany, pokonywanie schematów umysłu. Jakoś nie potrafię nawet wyobrazić sobie, jak Mistrz Zen mógłby nawet o tym pomysleć, a co dopiero zrobić. Ale lepiej niech się jakiś Zenek wypowie.

uproszczę...

(...) Jak masz wątpliwości to zawsze możesz iść do zen i utrzymywać umysł "nie wiem".

A gdy masz wątpliwości, to możesz też iść do dzogczen, czy może nie możesz - jak uważasz?

Odnośnie wątpliwości - iść zawsze można, posłuchać zawsze warto, anóż coś zaskoczy

[kunzang]

Witaj

uproszczę...

(...) Jak masz wątpliwości to zawsze możesz iść do zen i utrzymywać umysł "nie wiem".

A gdy masz wątpliwości, to możesz też iść do dzogczen, czy może nie możesz - jak uważasz?

Odnośnie wątpliwości - iść zawsze można, posłuchać zawsze warto, anóż coś zaskoczy

No więc właśnie ...tak więc /z mej strony/ nie ma co odsyłać z ''nie wiem'' do zen /bo co Ci do zen Ethan / - można odesłać i do np: dzogczen /a jak dla mnie, to i do tantry, ponieważ kwestia ''wiary'' w tantrze jest do przepracowania w ramach nyndro/

Pozdrawiam

[ethan]

[Diamentum]

Mistrz przecina kota na pół, kiedy dwie grupy zebranych zaczęły się o niego kłócić. Ciężko mi to strawić...

Nic prostszego - usiądź na poduszkę i uratuj tego kota. To nie jest kot zen, kot dzogczen, kot jakiejś Sanghi, kot poczucia winy, niezdecydowania etc. Im więcej myśli w głowie, tym mniej kota w kocie. A kot ginie w każdym momencie. Więc po prostu go uratuj.
Pozdrawiam

[karuna]

Nic prostszego - usiądź na poduszkę i uratuj tego kota.

Dziękuję bardzo.

pozdrawiam serdecznie
karuna

[gem]

Czy może to mieć wpływ na wytworzenie negatywnego potencjału?

Może zapytaj właśnie o to w każdej ze wspólnot i tam, gdzie Ciebie będą bardziej straszyli, że tak właśnie jest, to ich olej, bo są bardziej neurotyczni.

EDIT: Wydaje mi się też, że wpływ na sukces w poznawaniu umysłu ma nie tyle metoda, co relacja. Więc lepiej wybierać na czuja, tam gdzie czujemy bardziej inspirujący klimat, a nie tam, gdzie opisywane metody są lepsze.

[karuna]

Cześć.

Gem, to ciekawe, ale gdzie bym nie poszedł, to zauważyłem, że uważa się jakoby tam obecna metoda jest najlepsza. Nie mówi się tak dosłownie, ale coś takiego zauważyłem. Różnice są. Nie poszedłbym w ogóle do takiego miejsca, w którym wiem, że ciężko się patrzy na tych co odchodzą...

Tak na czuja, to nie chcę, wolę wybrać rozsądnie i iść tak do końca... W tym właśnie mam problem obecnie. Jestem w fazie szukania.

pozdrawiam
karuna

[gem]

Tak na czuja, to nie chcę

[karuna]

Na czuja to ja się ochrzciłem i chodziłem do kościoła katolickiego, tak sobie mocno szukałem. Szukałem lekarstwa, ale teraz już tam nigdy nie pójdę w tym celu.

Dzisiaj siedziałem zazen i chyba tak zostanie, z resztą jeszcze niedługo usiądę. Nie jest to dla mnie łatwe, ale nie mogę inaczej.

pozdrawiam Cię
karuna

[gem]

Na czuja to ja się ochrzciłem i chodziłem do kościoła katolickiego, tak sobie mocno szukałem.

Chodziło mi raczej o to, że i tak podejmujemy decyzje na czuja, a potem dokonujemy racjonalizacji, ale że smutnym jest, kiedy ktoś nie polega na czuciu najbliższej osoby na świecie, czyli na sobie w jakimś czasie.

[karuna]

To rzeczywiście może być coś takiego, nie poleganie na sobie.

[Flandra]

ja osobiście należę do osób, którym przeszkadzają w Zen zabijane koty i obcinane palce.
Jasne, że nie spodziewam się zobaczyć krwi w sandze Zen, ale spodziewam się czegoś w rodzaju: "jak nie rozumiesz, to idź medytować". A ja jednak wolę jak ktoś traktuje mnie w inny sposób.
Wiara w istoty nadprzyrodzone i inne nieracjonalne teorie odstraszają mnie od buddyzmu tybetańskiego.

Tak więc wydaje mi się, że gdybym mimo wszystko wybrała się do którejś z Sangh funkcjonujących w mojej okolicy to miałabym podobny problem. Nie czułabym się idealnie w żadnej z nich.

Na szczęście jest jeszcze Theravada i dzięki temu, że w miarę dobrze znam angielski mogę sobie słuchać wszelkich możliwych wykładów. Słucham ich szczególnie wtedy, gdy mam gorszy dzień, chandrę itp. Czasem nawet zasypiam słuchając sobie mowy Dhammy ...

Jestem przekonana, że Theravada to moja tradycja, a i tak czasem mam mnóstwo wątpliwości co do niektórych idei i tego co mówią nauczyciele. Gdyby któryś z nauczycieli Theravady nauczał w moim miasteczku i mogłabym go na żywo słuchac co tydzień, to po słowach "czy są jakieś pytania, sugestie lub pretensje?" zadawałabym mnóstwo pytań i poddawała w wątpliwość niektóre kwestie. (W tej chwili mam całą listę pytań do Ajahna Brahma, ale nie mam pojęcia jak ją wysłać ) Wydaje mi się, że takie dyskusje są (jedyną?) drogą do prawidłowego zrozumienia tego co mówią ci, którzy próbują nas czegoś nauczyć ...
Zresztą, wszyscy przypisują Kartezjuszowi słowa: "myślę, więc jestem" a on tak naprawdę powiedział "wątpię, więc myślę, więc jestem". Jasne, że niektóre wątpliwości pojawiają się, gdy po prostu mam zły humor, jestem na coś zła i są niewiele warte, ale generalnie wątpliwości to przejaw myślenia, które może pomóc w zrozumieniu wielu kwestii.

Bardzo możliwe, że któraś z tych Sangh jest tą właściwą dla Ciebie, tylko potrzebujesz niektóre wątpliwości z kimś przegadać?

karuna napisał(a):
Na czuja to ja się ochrzciłem i chodziłem do kościoła katolickiego, tak sobie mocno szukałem.


Chodziło mi raczej o to, że i tak podejmujemy decyzje na czuja, a potem dokonujemy racjonalizacji, ale że smutnym jest, kiedy ktoś nie polega na czuciu najbliższej osoby na świecie, czyli na sobie w jakimś czasie.

??
przecież to jest poleganie na sobie i swoich odczuciach, jeśli ktoś próbuje różnych rzeczy i przekonuje się (np. obserwując swoje uczucia i reakcje), że dany wybór mu nie odpowiada.


pozdrawiam

[karuna]

Bym poszedł na buddyzm Tybetu, ale u mnie jest to 80 do 90% oddania i wiary, i myślę, że to za mało. Niektóre rzeczy przyjmuję, ale nie do końca w nie wierzę. Odciąga mnie z kolei od Zen historia o kocie przeciętym na pół, i temu podobne. Ale nic nie jest doskonałe.

Tak sobie myślałem, że dobrze zrozumieć zasady danej tradycji zamiast myśleć, że to i to nie pasuje, a to inne może być. To nie jest mądre, te tradycje mają swoje długie lata i nie są pustymi słowami, te opowieści.

Tak więc, myślę o Zen.

Myślałem również o Therawadzie właśnie. Jednak bardzo podoba mi się śpiewanie sutr podczas praktyki Zen czy inne ceremonie.

Może i pogadam z kimś, zobaczę, czy będą narastały wątpliwości. Ale nawet Nauczyciel Zen mi mówił, że mogę próbować w różnych miejscach i sam je proponował, bo widać było, że jestem niezdecydowany.

pozdrawiam
karuna

[Rafus]

Na czuja to ja się ochrzciłem

raczej to chyba Ciebie ochrzcili

Dzisiaj siedziałem zazen i chyba tak zostanie, z resztą jeszcze niedługo usiądę. Nie jest to dla mnie łatwe, ale nie mogę inaczej.

Usiąść i o wszystkim zapomnieć (zamiast dokonać wyboru), czyli taktyka strusia

[karuna]

Cześć.

raczej to chyba Ciebie ochrzcili

Ale sam się zgłosiłem.

Usiąść i o wszystkim zapomnieć (zamiast dokonać wyboru), czyli taktyka strusia

Masz rację.

[ethan]

Bym poszedł na buddyzm Tybetu, ale u mnie jest to 80 do 90% oddania i wiary, i myślę, że to za mało. Niektóre rzeczy przyjmuję, ale nie do końca w nie wierzę.

To nie jest za mało. Myślę, że to jest absolutnie w porządku na początek. Resztę watpliwości rozwiejesz praktyką, jeśli ta się powiedzie Nie przesadzasz czasem z tą samokrytyką w stosunku do siebie? Daj sobie trochę przestrzeni.

A tak szczerze mówiąc nie do końca rozumiem Twoje rozterki. Przecież, jak na moje, o wyborze tradycji powinno decydować przede wszystkim to, jak się w niej odnajdujesz, na ile odpowiednie są dla Ciebie metody praktyki tam stosowane i przede wszystkim na ile przemawiają do Ciebie nauki nauczycieli tam dających Dharmę. Zapomnij o sztuczkach umysłu i podążaj za sercem

ja osobiście należę do osób, którym przeszkadzają w Zen zabijane koty i obcinane palce.
Jasne, że nie spodziewam się zobaczyć krwi w sandze Zen, ale spodziewam się czegoś w rodzaju: "jak nie rozumiesz, to idź medytować".

Zdaje się, że o to właśnie chodzi w koanach

[Diamentum]

ja osobiście należę do osób, którym przeszkadzają w Zen zabijane koty i obcinane palce.
Jasne, że nie spodziewam się zobaczyć krwi w sandze Zen, ale spodziewam się czegoś w rodzaju: "jak nie rozumiesz, to idź medytować".

Zdaje się, że o to właśnie chodzi w koanach

Albo 'jak myślisz, że rozumiesz, to tym bardziej idź medytować'

[karuna]

A tak szczerze mówiąc nie do końca rozumiem Twoje rozterki.

Założyłem ten wątek i widzę, że to nic złego, że nie mogę znaleźć swojego miejsca. Przynajmniej nie ma tu jakichś konsekwencji, też się z resztą za bardzo nie zaangażowałem w życie tych Sangh. Takie rozterki, ale ciężko mi się zdecydować...

pozdrawiam
k.

[Flandra]

ja osobiście należę do osób, którym przeszkadzają w Zen zabijane koty i obcinane palce.
Jasne, że nie spodziewam się zobaczyć krwi w sandze Zen, ale spodziewam się czegoś w rodzaju: "jak nie rozumiesz, to idź medytować".

Zdaje się, że o to właśnie chodzi w koanach

Albo 'jak myślisz, że rozumiesz, to tym bardziej idź medytować'

taaa, a podczas tej medytacji dostanę kijem w plecy, bo krzywo usiadłam

to być może niezbyt właściwy wątek na to pytanie, ale nie uważacie, że tego rodzaju postawa to jakby "obcinanie palców" praktykującym?
Ja jestem głęboko przekonana o skuteczności postawy prezentowanej w opowieści o żywiącym się gniewem demonie i zupełnie nie rozumiem tego zimnego podejścia. Jesteście w taki dosyć zimny sposób traktowani i później traktujecie tak innych, np. tym abstrakcyjnym hasłem "uratuj kota".
Po co obcinać sobie "palce" i wątpliwości? Dlaczego nie praktykować w każdej możliwej chwili postawy pełnej życzliwości i szacunku dla (uczuć) innych?

pozdrawiam

[karuna]

Po co obcinać sobie "palce" i wątpliwości? Dlaczego nie praktykować w każdej możliwej chwili postawy pełnej życzliwości i szacunku dla (uczuć) innych?

Ja mam podobnie ale nie widzę na razie alternatywy, z resztą jestm chwiejny psychicznie i takie siedzenie pod ścianą jest dla mnie dobre. Puścić te myśli jak chmury na niebie, odejść, to powinno być też rozwiązanie. Ale też myślę, że taka pratyka dobroci by starczyła.

[Diamentum]

Ja jestem głęboko przekonana o skuteczności postawy prezentowanej w opowieści o żywiącym się gniewem demonie i zupełnie nie rozumiem tego zimnego podejścia. Jesteście w taki dosyć zimny sposób traktowani i później traktujecie tak innych, np. tym abstrakcyjnym hasłem "uratuj kota".
Po co obcinać sobie "palce" i wątpliwości? Dlaczego nie praktykować w każdej możliwej chwili postawy pełnej życzliwości i szacunku dla (uczuć) innych?

Bo niektórzy lubią krówki a inni wolą landrynki A ciut poważniej, to to gdzie 'demon' jest postrzegany i jak się z nim obchodzimy zależy od naszych predyspozycji. Tak samo pytanie co jest większą abstrakcją: próby ratowania kota czy opowieść o żywiącym się gniewem demonie. Co jest zimne a co ciepłe? Wybacz, że piszę dość wymijająco, lecz jestem zdania, że o gustach nie ma sensu rozmawiać. Ponoć i tak wszystkie drogi prowadzą do Rzymu

Pozdrawiam.

[karuna]

Odciąga mnie z kolei od Zen historia o kocie przeciętym na pół, i temu podobne. Ale nic nie jest doskonałe.

Czyli okej, będzie trzeba ratować kotka. Tak sobie myślałem, żeby wziąć się poważnie za "ścianę", i chyba tak zrobię... Teraz zaczyna się, czuję tak, okres, że dobrze mi się siedzi. Może i spokój jakiś, bodhicitta, i kiedyś się ucieszę z życia na prawdę.

Dziękuję za uwagę i pomoc.. Wychodzi na to, że to nie taki poważny kłopot, w sumie poważny, ale do zrobienia, i coś też z tego pewnie będzie. Mogę uczciwie powiedzieć, że próbowałem "tu i tam"... Nie żałuję.
Dobrze, koniec wywodu autobiograficznego.

pozdrawiam serdecznie i dziękuję za odpowiedzi wszelkie
k.

PS Najwyżej się rozmyślę, i pobłądzę znowu. Ale się już tego nie boję.