Pytania początkującego - zainteresowanego Zen

[patryk112]

temat przeniesiony przez kunzanga z działu ''Buddyzm Zen''
tytuł tematu zmieniony przez kunzanga z: ''Pytania początkującego''

Witam serdecznie. Oto moje wątpliwości:
1. Mamy traktować wszystkie osoby jednakowo. Ale czy to nie jest łatwowierne? Rozumiem jednakowe traktowanie papieża, prezydenta i kierowcę autobusu. Ale tak samo traktować brata, sąsiada i nieznajomego? To może być niebezpieczne.
2. Czy mistrz zen zamyka drzwi na klucz? Czy przykuwa rower do barierki linką? Czy raczej ufa wszystkim bezgranicznie.
3. Podczas medytacji skupiam się jeszcze na liczeniu oddechu. A czy podczas pracy/obowiązków domowych też mam oddychać świadomie i głęboko? Czy raczej skupić się na zadaniach a oddychanie zostawić automatycznej działaniu organizmu?
4. Dlaczego trzeba oddychać przeponą, dolną częścią płuc? Przeponowe oddychanie idzie mi bardzo dobrze gdy jestem zgarbiony. Gdy wyprostuję plecy i rozciągnę brzuch oddycham bardzo płytko i ,,na siłę". To kwestia czasu czy należy jakoś rozciągnąć przeponę?
5. W zen jest bardzo mało wiary. Karmę, reinkarnację można wytłumaczyć pragmatycznie, życiowo. Nie ma wiary w bogów czy zaświaty. A jednak wierzy się w nieśmiertelne ja, które ,,nigdy się nie rodzi i nigdy nie umiera, jest niezmienne i niesmiertelne". Skąd buddyści wiedzą że to ,,ja" jest wieczne. Skąd wiadomo że takie coś istnieje.
6. Wszystkie przyjemności jak np. słodycze, seks, muzyka, film są krótkotrwałe i zaspokajają nas tylko na moment. Czy w takim razie należy zrezygnować ze wszystkich takich przyjemności widząc w nich delikatny bezsens?
7. Czy możliwa jest medytacja przy włączonym telewizorze? Niestety mieszkamy w kawalerce...
8. Czy lepsza jest medytacja w ciszy, czy kontemplacja - w sensie np. podziwianie uroków lasu.
9, Czy czas lepiej poświęcić na studiowanie nauk Buddy lub mistyków, czy lepiej każdą wolną chwilę poświęcać na medytację i olać wszystkie cudze nauki.

[GreenTea]

5. W zen jest bardzo mało wiary. Karmę, reinkarnację można wytłumaczyć pragmatycznie, życiowo. Nie ma wiary w bogów czy zaświaty. A jednak wierzy się w nieśmiertelne ja, które ,,nigdy się nie rodzi i nigdy nie umiera, jest niezmienne i niesmiertelne". Skąd buddyści wiedzą że to ,,ja" jest wieczne. Skąd wiadomo że takie coś istnieje.

Cześć, Patryk112, witaj na forum

czy mógłbyś powiedzieć, skąd wziąłeś tę informację, że w buddyzmie zen wierzy się w nieśmiertelne, wieczne ja? Umieściłeś swoje pytania w panelu Buddyzm Zen, nie w panelu ogólnym Buddyzm początki - Wasze pierwsze pytania, rozumiem, że rozpocząłeś już gdzieś konkretną praktykę, czy tak?

Pozdrawiam, gt

[kunzang]

Witam

1. Mamy traktować wszystkie osoby jednakowo. Ale czy to nie jest łatwowierne? Rozumiem jednakowe traktowanie papieża, prezydenta i kierowcę autobusu. Ale tak samo traktować brata, sąsiada i nieznajomego? To może być niebezpieczne.

Jednakowo, znaczy: z tym samym nastawieniem - a więc z bodhiczittą. Widzisz w tym coś niebezpiecznego?

Pozdrawiam

[patryk112]

5.
W wielu filmikach w internecie, nauczyciele wypowiadają się na temat. ,,Istnieje jedna rzecz, która zawsze pozostaje czysta. Jest czysta i jasna, niezależna od życia i śmierci. Co to jest.", ,,Jaka rzecz jaką posiadasz nigdy się nie zmienia? Nigdy się nie pojawia i nie znika", ,,Nie ma życia i nie ma śmierci. Pierwotny umysł nigdy się nie pojawia i nigdy nie znika", ,,Wszystkie te wydarzenia dotyczyły postaci Scota, który żył własnym życiem tymczasem -ja- istniałem zanim jeszcze mój ojciec poznał moją matkę"
Być może źle to zrozumiałem. Czuję się jeszcze zbyt niepewnie żeby wziąć udział w spotkaniu zen. Na razie korzystam z internetu.
1.
Czy mamy jednak wszystkich traktować z takim samym zaufaniem? Czy nie jest to łatwowierność?

[kunzang]

Witaj

Na razie korzystam z internetu.

I niezłą sieczkę widzę sobie fundujesz No ale skoro tak, to proponuję Tobie teksty /jeżeli nie znasz czy nie czytasz/ z tej strony: mahajana - teksty
A jeżeli serio interesujesz się zen, to przede wszystkim właśnie na samym starcie /czyli teraz/, proponuję byś się do wybranej sangi zen czy wybranych sang, udał - i tam porównał swą wizję na temat Zen z Zen.
/teksty Dharmy są ważne, ale ważnym też jest Nauczyciel i Sanga, jeżeli chcesz podążać ścieżką zen/

1.
Czy mamy jednak wszystkich traktować z takim samym zaufaniem? Czy nie jest to łatwowierność?

EDIT
Tu chodzi o to, że wszyscy - wszystkie istoty czujące na tej planecie - mamy tę samą naturę, naturę buddy, bez względu na to, jacy i kim jesteśmy. Znaczy też to tyle, że powinniśmy w związku z tym, podchodzić do siebie wzajem z bodhiczittą, co nie znaczy z automatu, że powinniśmy np.: podchodzić łatwowiernie do kogoś czy wobec czegoś. Upraszczając - powinniśmy w stosunku do każdej istoty /starać się/ być empatyczni i współczujący, ale to nie znaczy z automatu, że powinniśmy pogłaskać czule żmiję, gdy na nią się natkniemy, z jednej strony, a z drugiej, np.: nie mieć swych personalnych granic i dawać sobie komuś ''wleźć na głowę''.

Natura buddy, to wiedza, a nie głupota - a ta wiedza przejawia się poprzez to, iż /min/ nie rozróżnia, nie znaczy to jednak z automatu, że wszystko traktuje tak samo /''jeden smak'' nie znaczy, że gówno jest posiłkiem/, znaczy to tyle, że to co ma miejsce, traktuje się adekwatnie do tego, jak to się przejawia, ponieważ postrzega się naturę tego.

Pozdrawiam

[patryk112]

W Szczecinie na pewno znalazłbym jakąś grupę, ale na razie jest jeszcze dla mnie za wcześnie. Pierwszą osobą do której powinienem się zgłosić to psycholog. Podejrzewam u siebie jakąś depresję czy fobię społeczną. Zainteresowałem się zen ze względu na jakby pragmatyczne, niereligijne podejście do życia ponieważ chciałem rozwiazać swoje problemy, znaleźć drogę do szczęścia i ucieczkę od cierpienia. Czuję się zbyt skrępowany żeby dołączać do jakiejkolwiek grupy.
Trochę się też obawiam, że, tak jak w innych dziedzinach, zen nie da się nauczyć z książek, a praktykowanie bez nauczyciela moze skończyć się błędnymi wnioskami. Ale ja nie mam innego wyjścia. Samodzielnie chyba też można dojść do jakiegoś rozwoju duchowego.

[kunzang]

Witaj

Pierwszą osobą do której powinienem się zgłosić to psycholog. Podejrzewam u siebie jakąś depresję czy fobię społeczną. (...)

Zatem, na ten moment, proponuję byś zajął się przede wszystkim tym i właśnie od udania się do psychologa terapeuty

Trochę się też obawiam, że, tak jak w innych dziedzinach, zen nie da się nauczyć z książek, a praktykowanie bez nauczyciela moze skończyć się błędnymi wnioskami. Ale ja nie mam innego wyjścia. Samodzielnie chyba też można dojść do jakiegoś rozwoju duchowego.

Tak... z tymże, jak dla mnie, znaczy to też tyle, że skoro to jest możliwym, to i możliwym jest zmiana takiego nastawienia:

Czuję się zbyt skrępowany żeby dołączać do jakiejkolwiek grupy.

...na inne.

Pozdrawiam

[patryk112]

W takim razie chyba dopuszczę sobie zen na jakiś czas. Może jak kiedyś sytuacja stanie się nieznośna to jakoś mnie to zmotywuje do działania.