Chyba źle pojmuję buddyzm.

[patryk112]

Nie mogę pozbyć się myśli, że praktykując buddyzm powinno się zrezygnować ze wszystkich ,,trywialnych" rozrywek i w wolnych chwilach spędzać czas z ludźmi albo zachwycać się chmurami, ptakami, drzewami itp. (otaczającą nas rzeczywistością). Taki jakby powrót do natury. A tym bardziej błędne jest zanurzanie się w świecie fikcji i wyobraźni (literatura, telewizja, gry). Problem w tym że moją pasją jest literatura fantasy i gry fabularne i jestem do nich bardzo przywiązany. Uwielbiam wcielać się w zmyślone postacie i przeżywać zmyślone przygody. Czy nie jest to rodzaj ucieczki od rzeczywistości? Czy buddyzm nie nakazuje przeżywania rzeczywistości na 100%?

[mzobniow]

Hey!
Nie wiem jak to w Zen, ale ogolnie Buddyzm nie nakazuje czy zakazuje czegokolwiek. Jest droga, jasno okreslona i albo po niej kroczysz albo nie.
Powiem szczerze ze u mnie, po paru miesiacach po podjeciu praktyki, praktycznie calkowicie zrezygnowalem z gier komputerowych i filmow. Nie zyby mi to Buddyzm nakazal, poprostu przestalo mnie to bawic, Praktyka zmienia czlowieka, wiec chyba nie trzeba samemu na sile zmieniac sie dla praktyki...


Maciek

[Diamentum]

Witaj patryk112,

Czy nie jest to rodzaj ucieczki od rzeczywistości? Czy buddyzm nie nakazuje przeżywania rzeczywistości na 100%?

A o jaką rzeczywistość pytasz? Wg. buddyzmu wszelkie zjawiska są jak sen, więc patrząc na to od tej strony, to bez znaczenia jest czy idziesz na spacer czy biegasz wymyślonym ludkiem po fikcyjnym świecie. To co istotne to stan Twojego umysłu, bycie obecnym w tym co robisz i podstawą jest tutaj medytacja. Jeśli medytujesz regularnie to nie ma problemu. Z czasem ten stan uważności przenosi się na codzienne czynności i pojawia się nawyk spoglądania na rzeczy od wewnątrz i dystansowania się do swojej sytuacji. To tak jak z wymyślonym ludkiem, który ginie - najpierw się człowiek wkurza, potem stwierdza, że przecież to tylko gra, aż wreszcie pojawia się refleksja, że nie jest to niczym innym jak przywiązaniem się, ale o tym już wiesz. A skoro wiesz, to idealnym by było odcięcie tego przywiązania. Jednak nie ma co popadać w skrajność i rezygnować z dotychczasowego życia i z rzeczy, które lubimy robić. Wystarczy mieć świadomość tego czym to jest i np. następnym razem ubijając bossa zrobić to z pożytkiem dla czujących istot albo ofiarować komuś cenny itemek Buddyzm niczego nie nakazuje, raczej wprost przeciwnie, ukazuje przestrzeń możliwości w naszej ciasnej klatce umysłu 'ja', a reszta zależy już od nas.

Pozdrawiam
pseudo Wiedźmin na 8 lvlu

[Rafus]

Witaj wędrowcze!

Dziękujemy za twą opowieść z odległej i niebezpiecznej krainy. Przysiądź się z nami do stołu i posłuchaj opowieści naszych braci z wygranych bitew z demonami, dzięki mocy wielkiego artefaktu ofiarowanego przez Buddę. Nasza drużyna rozeszła się po świecie w udzielaniu pomocy, ale wierzymy, że nadejdzie czas gdy znów usiądziemy wszyscy przy wspólnej herbacie. Rozgość się i posłuchaj diamentowej kapłanki i paladyna Macieja. Skorzystaj śmiało z naszej biblioteki i odwiedzaj nas gdy będziesz miał ochotę. Gawędź o czym zechcesz, tylko bacz na słowa, bo czarodziej co pod postacią kota przebywać lubi, moc wrzucania w strefę mroku posiada.

Rafus barbarzyńca.

[Diamentum]

Rafus, ja chcę więcej